პარიზში, თავის დაბადების დღეს თამუნა ფიქრობდა საქართველოზე, ქვეყანაზე, რომლის დატოვებაც თხუთმეტი წლის ასაკში მოუხდა. იმ ასაკში, როცა მოგონებები ფერმკრთალდება. მას მოგონებები ცოცხლად შემორჩენია: გადასახლება, ოჯახთან განშორება, გაცრუებული სიყვარული... წარსულისა და აწმყოს შერწყმის ფონზე იკვეთება პორტრეტი ქალისა, რომელიც, ბედის უკუღმართობის მიუხედავად, აღსავსეა სიხარულითა და სურვილებით.
- ყდა
- თავფურცელი
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *