ანა კალანდაძის ლექსები, წერილები, მოგონებები.
- ყდა
- თავფურცელი
- წინასიტყვაობა
- მრავალჟამიერ თქვენი სიცოცხლე!
- მე მივსდევ შენს ხმას
- მე მივსდევ შენს ხმას
- * * * (მე მიხმობს იგი თვის წმინდა ჭერქვეშ)
- * * * (შენ მე ყოველთვის)
- * * * (ო, მოგიზგიზე სიხარულო)
- * * * (გარდამოვიდა)
- * * * (შენს თეთრ ტაძარში სიწმინდეს ვპოვებ)
- * * * (შენ ხარ საყდარი ჩემი დიდების)
- * * * (თავს დამეღვარა მე სიხარული)
- * * * (დიდება შენდა უფალო)
- * * * (გულს დამეფინა მზეი ცხოველი)
- გორიდან თითქმის უფლისციხემდე
- * * * (ცათა მაღალთა მადლი)
- * * * (დიდება, დიდება)
- * * * (აჰა, სადგური შენთა სხივთათვის)
- * * * (მოვეახლები კვლავ სახლსა წმინდას)
- * * * (მე შენ დაგხურავ ლამაზ გვირგვინს)
- ინება ცამან
- * * * (ვარსკვლავი იგი)
- * * * (აყვავდა ჩემი სიხარულის ლამაზი ტოტი)
- * * * (უსახო ქმნილხარ, მშვენიერებავ)
- კვლავ დიდება თქვენს მეუფებას
- ღამე ბეთანიის ტყეში
- * * * (აჰა, ტაძარი)
- * * * (ჰა, შარავანდი უხილავი)
- * * * (ვინ ჩამოკიდა ჩემს კარავთან)
- * * * (შენ, სასწაულო სასწაულთ შორის)
- * * * (შუაღამისას მოვიხილე)
- * * * (აჰა, დასრულდა შენი ციმციმი)
- ვიცნობ ამ ქარებს
- * * * (ნუ მიახლოვდები, შენ)
- * * * (შენ მისმენ ისე)
- * * * (მიახლოვდება ცის ლურჯი სული)
- * * * (აქ მეუფებს)
- სხივო ნათელო, დექ ჩემსა ეტლსა
- სხივო ნათელო, დექ ჩემსა ეტლსა
- * * * (და დაიბანა ხელი პილატემ)
- * * * (გადაუვლიან საუკუნენი)
- * * * (ამ მაღალ ღამით სიხარული)
- * * * (სხივები შენი)
- * * * (ნუთუ გავივლი ბეწვის ხიდზე)
- * * * (გაბრწყინებული იდგა ტაძარი)
- მას, ალავერდის დიდებულ ტაძარს
- ჩვენება
- ელისე
- * * * (ო, უმწეობავ ჭეშმარიტების)
- * * * (აი, ეს ჩემი ვარდის კარავი)
- * * * (დაეცა ჩრდილი ჩემსა ყანობირს)
- წყლად იქცა ღვინო
- რაისთვის მდევნი?
- * * * (მტანჯველ ფიქრთაგან დამძიმებული)
- * * * (ხშირად გესვრიან მკრეხელურ ღიმილს)
- * * * (აქ, წყალთაშუას)
- * * * (ოშკის მძლე ტაძარო, ათასი წელია)
- ბოდბედან ნინოწმინდამდე
- მარიამ დედოფლის ფრესკასთან
- * * * (დიდი დავითის „სინანული“ ისმოდა სიონს)
- * * * (დღედაღამ ღია უნდა იყოს)
- * * * (ჩამოშვავებული კლდეებზე, მაღლა)
- * * * (ძირს ვუთხრით რწმენას)
- * * * (და განიბნია ესე სამეფოც)
- ფიტარეთში
- * * * (დაჭკნება ვარდი, დაიხშობს სურნელს)
- * * * (ჭრელი გრიალებს ბრბო და)
- კვლავინდებურად!
- და კვლავაც გავძლებთ!
- * * * (ნოემბრის ქარმა დაბერა)
- * * * (შენ კვლავ მოხვედი ჩემს ტაძართან)
- * * * (ო, მიტევებავ)
- * * * (დამამხობელი ყოველთა ბნელთა)
- * * * (მთავაზობთ... ჯვარცმას, - დამშვიდდეს სული)
- * * * (შენ რას მპირდები)
- * * * (ვარ მარად ვარსკვლავთა მჭვრეტელი)
- კვლავ ნათლის სვეტად!
- * * * (ამ დიდებული და ციაგი ვარსკვლავის სხივი)
- შენ ისე ღრმა ხარ, ქართულო ცაო (1956-1946)
- საქართველოო ლამაზო
- იშრიალე, იგუგუნე
- შემოდიოდა ჩვენში კალანდა
- თქვი, ჭიამარია
- რა ვარ? სტვირი ვარ!
- ჟუჟუნა წვიმა მოვიდა
- ო, მე კი არა, გული ხარხარებს
- თუთა
- * * * (ბაღში ისევ)
- გულო, გულსა შინა...
- მო, მომეფერე, ჩემო ბებია
- * * * (უცოდველს ცოდვა არრაი მაქვს)
- ფოთლები... ფოთლები...
- * * * (როს მიმწუხრისას მთვარე ცაზე)
- * * * (ჩუ, ვინ ჩურჩულებს?)
- ჩუ, ვინ ჩურჩულებს?
- * * * (ირემი ქორბუდა)
- იციან მგზავრთა
- * * * (წამო)
- * * * (ციცინათელა ჩუმად მისდევს)
- ქარში
- * * * (ო, ეს ჭადარი... ასული ცამდე)
- ბოშა ქალი
- თათრის გოგონავ
- დაირები
- არაბი ხარ?
- არაბები
- ხმობენ კაკბები
- საით გამორბის წყალუკა თეთრი?
- * * * (არ კვნესის, არ მოთქვამს)
- * * * (დუმს ვარსკვლავების)
- * * * (ნისლებს იხვევს ნარიყალა)
- ქარმა შეარხია რტოი ძეწნისაი
- * * * (მე აშუღი ვარ, საზი ჩემი)
- * * * (ასე თუ ჩურჩულებს)
- მე მივაშურებ ურარტუს ქვაბებს
- ქარი იბრძოდა ვაშლის რტოებთან...
- * * * (ვარსკვლავი ბრწყინავს)
- შემოვლენ როკვით...
- მერცხალთ გვახარონ
- შორია თამარ
- კარში გამო, ჭიაჭიამარია!
- ჩვენია, აბა ვისია, ეს ბუმბერაზი მთები?
- ვერ წაიღეს, ვერა!
- იყავ დღეგრძელი, ლურჯთვალა იავ!
- პაწაწინა რტო ვარ...
- * * * (გზაზე შემომხვდნენ მე ასულნი)
- ჭექდა მაზურკა
- რა მოგწონს უფრო?
- მხმობს ვარსკვლავების თეთრი ღვთაება
- ხატებთან შვენი დახრილი წამით
- * * * (ციცინო დადიანს)
- მკვდართა მზე ვარ...
- * * * (და წარადგინეს უფალი ჩვენი)
- ვარსკვლავების შარავანდით...
- * * * (დაესიზმრება)
- არ ჩანს ყორანი...
- ქეთევან დედოფალი
- * * * (ჩამოუქროლებს სასაფლაოს)
- * * * (ჯვრის ფერდოზე დგას მშვენიერი სახლაკი მცირე)
- მითხარ, ძმობილო!
- სასაფლაოს გაზაფხული
- * * * (დაიწყო ცისკრის)
- * * * (ჰა, აკაციის ორი ხე)
- * * * (არ მინდა და)
- * * * (საით მოვიდნენ პელასგები?)
- * * * (მოღლილს ლოდინით)
- არვინ არსაით...
- დამილოცეთ, ძმებო!
- ყაყაჩოსა სიწითლითა
- და მზეც რვალისა
- * * * (როცა სხივი განსასვენად)
- მტერზე მივიდეთ!
- სად განვეშორო?
- * * * (ჩემი ყვავილი რად მოიცელა?)
- * * * (არღანით, ზურნით)
- * * * (გაიღება ზეცის კარი)
- მე მზეს ვუმღერებ
- ო, არის რაღაც...
- * * * (დე, წვიმდეს დღესა)
- არც არაგვს მიაქვს ყოველი
- * * * (ჭიჩოზე ნისლის კოტორი)
- * * * (ციხეგორს გალობს ბულბული)
- * * * (შუაფხოელი ხევისბერის)
- საქართველოის ცის მადლმა
- მზეწვერზე
- ზეზვა გაფრინდაულის ძეგლი ქვემო ალვანში
- * * * (გულს დამდევ ხელი შენი, ძლიერო)
- * * * (შენ, სინათლის მეფევ)
- * * * (ფშაველო ქალავ, თულუხი)
- * * * (ვაჟო, დილის მზის სხივო)
- * * * (ბროლს მოამსხვრევს თეთრახევა)
- * * * (რომ ავყოლოდი გულისთქმას)
- * * * (წვიმს, ფაფანაგა სველდება)
- * * * (რას გადმომყურებ ბანზეით)
- ორწყალში
- * * * (- როგორ ხარ? - ჩუმად იკითხე)
- * * * (არხოტისაკენ ვაპირებთ)
- რატომ შეშალე ბილიკი
- * * * (ისევ ყვავილობ, მაშარისძირო)
- * * * (თოვს, თოვს თუშეთის მთებისკენ)
- * * * (ალბათ მრავალი)
- * * * (გზა ციცაბოზე კიდია)
- ხოშარა
- * * * (თავგამოდებით გალობდა შაშვი)
- მთვარესთან წავა ყამარი
- * * * (არაგვი იცვლის კალაპოტს)
- * * * (არაგვს ზემოთ, არაგვს ქვემოთ)
- როცა
- დოღი ახიელში
- ნათელა ბალიაურის წერილებიდან
- ნათელა ბალიაურისაგან მოსმენილი
- ლაშარის გზაზე
- * * * (შრიალებს ღოლოს სინდორი)
- * * * (წელთგზაზე ფრთხილად აბიჯებს ცხენი)
- * * * (მოხევემ სავსე)
- * * * (შვენდება როშკის ფერდობი)
- * * * (ღულელთ წისქვილში როშკის წყლის პირას)
- * * * (კვლავ და კვლავ სცვივათ ლოდნი ჭიუხებს)
- * * * (არსება ჩემი)
- * * * (ქმოსტის წისქვილთან)
- * * * (წვიმს, წვიმს ბისოში)
- ვფიცავთ ჯოყოლოს სალოცავს!..
- შენ... თითქოს შეკრთი
- მე არაგვზე დავრჩებოდი...
- შუაფხოს ღამე
- გაის გაზაფხულს
- ისევ ბერდედას
- * * * (არ ნებდება ქაჩუს ციხე)
- მოხუცი მთიელების საუბრიდან
- * * * (წელთა სიმძიმეს)
- ის მიკვირს...
- * * * (- კვლავ ეჭვიანობ, თამიავ?)
- შეხვედრა ლუდით შემთვრალ თორღვასთან ახიელში
- ფეხზე წამოდგა გოგოლაური...
- ვაჟას
- რაა ციური, თუ მიწისაც არ ექნა ძალი
- * * * (მადლი უფლისა იღვრება)
- * * * (წარვედ და დავჰფალ ქანქარი)
- შეხვედრა
- * * * (ნუ მიმცემ ეჭვთა: იმონვენ სულსა)
- ჩამოვფრინდები, იასამანო...
- ვარსკვლავები
- * * * (აკრთობს ღამეებს ფრთათა შრიალი)
- * * * (- თქვი, არჯაკელო ხვიარა)
- * * * (გსასოებ ისევ, დე, კვლავაც მიმცენ)
- უნდა გამათბონ შენმა სხივებმა
- მოდის ვარსკვლავი...
- * * * (თქვენ ჩაგიხედავთ კლდეების გულში?)
- * * * (უზნაესო)
- როგორ მინდა შენთან, ჩემო მაგნოლია!
- ინდე, ვარსკვლავი რომ აკიაფდა
- წელს, ამ გაზაფხულზე
- * * * (შენ ემზადები თოვლისათვის)
- * * * (ჰა, დაშრეტილა კვლავ სასოება)
- ორი ყვავილი ძველ ნანგრევებთან
- * * * (- შენ ადიდდები)
- ცას მოსწყდა შუქურვარსკვლავი
- პუშკინისადმი
- ზღვის საიდუმლო
- * * * (უცხოდ დგას შენი)
- ბროწეულები
- * * * (ნუშის ხე მორჩილი ტანის)
- აქ... რა გაძლებდა უამვარსკვლავოდ?
- * * * *თუ არის რაიმე, თუ არის)
- * * * (თინა ჯიბლაძის ხსოვნას)
- იის სურნელი საით მოგყვა?
- * * * (ღვენთავენ კერეონები)
- კაი ამბავი, სკვინჩა ბატონო!
- * * * (იმ ქვეყანაში წყალობა ღვთისა)
- * * * (დავგმანე შენთვის ჩემი სენაკი)
- ფრთამოხატულო პეპელავ...
- * * * (ბრწყინავს საუნჯე ჩემი ახალი)
- აჭარის მთებში თქორვენ ნისლები
- * * * (მომცემს წყალობას ორივ სოფელი)
- * * * (თოვლი აჭარაგურიის მთების)
- * * * (უმადურობა? არ დაიჯეროთ)
- * * * (დგანან სექვოიის და ბებერი მუხის)
- * * * (ვინ დაიჩემოს ხატი იგი)
- * * * (გვეამაყება)
- * * * (- ყვავილების ღამე)
- * * * (გული მეხსნება შენთან, შროშანავ)
- * * * (ფიცარი წმინდა ჯვარისა)
- * * * (ჩასაფრებულხარ ყველგან, ყველაში)
- * * * (ზღვას ალერსიანს, მობუბუნეს)
- * * * (გამოვცდი ბაღებს)
- * * * (ო, არ იფიქროთ)
- * * * (რადგან მებაღეს)
- * * * (მიაშურა მტერთა ბანაკს ზოგმა)
- * * * (აქ ისევ ისე იელვებს ცელი)
- ქართული ტაძრის ერთერთ კედელზე
- * * * (შენს სიამაყეს მივესალმები)
- არსება შენი ღმერთმა ინება
- * * * (ჭეშმარიტების ყალბად მქცეველნო)
- ვიეთთა მიმართ
- * * * (ჩანს, იუდაც კი... თანამგრძნობთა)
- * * * (ჩემს განსაცდელად აგიშვია)
- * * * (ფარა კუნტრუშით)
- * * * (ო, სამართალო, ისევ ისე)
- * * * (ცილისწამების შხამით ამვსები)
- * * * (დასაბამიდან მოდიხართ, ოდით)
- შენ, სახიერო!
- * * * (დუმს ძალი შენი)
- * * * (ყველას გოლგოთა ელის თავისი)
- ამაოდ!
- ხვედრი
- მწამს, სხვა იქნება!
- იმპერიები თუ ყმობდნენ ვინმეს?
- * * * (კვლავ განსაცდელი! დავძლევთ მასაც!)
- გადაიწურავ ნურც ახლა იმედს!
- ბედისწერა
- * * * (შენ აღზევდები, ჭეშმარიტებავ)
- * * * (მიეზიდების შენს მძიმე ჯვარს)
- * * * (მომიცავს იგი)
- კარნახობთ ქრონოსს!
- * * * (ცოდვა და მადლი ისევ ირევა)
- სად მიდრკეს თავი?
- უუძველესი მზის ქვეშე ხალხი
- * * * (აღმაშენებელს)
- * * * (განდიდებულა)
- * * * (კლდიდან კლდეებზე)
- ო, იდუმალი არხევს კვიპაროსს...
- ბრძოლით ბრუნდება ლაშქარი
- * * * (შევყურებ შენსა წმინდა საუფლოს)
- დაბრუნდით
- * * * (უწყოდა ბრძენმა)
- ილიამ ბრძანა
- არც მათ იციან
- შენში ხომ ღვთაების ძალაა?!
- * * * (ლაჰილზე ისევ დიდებული და)
- მინაწერი რუსთაველის პორტრეტზე
- მზისკენ მიფრინავს!
- ხილვა
- * * * (რეკენ ზარები, რეკენ)
- * * * (ყოფილა ის დროც)
- ასომთავრული წარწერა თამარ მეფის გულსაკიდ ჯვარზე
- * * * (იყალთოს კედლებს ადგას ნათელი)
- დავით გურამიშვილისადმი
- როცა ვუყურებ გოდერძის ზეკარს
- * * * (გუგუნებს მუსხი)
- * * * (პაწაწინა აჭყვისწალი)
- * * * (ზაფხულის მინდვრებს ცეცხლი გზნებია)
- შიომღვიმეში
- მოუცავს გული წმიდა მოლოდინს...
- * * * (გერმანელების)
- * * * (ჯიჭოსწყალო და)
- ბეთანიის გზაზე
- * * * (იგრიხებიან ლევანი)
- * * * (აჰა, ლამაზი)
- * * * (კვლავ სასოებათ მივენდო შენთა)
- უცხო ჩვენება თოვლიან მთების
- გხედავ, ბრძენკაცო!
- მეფის სასჯელი
- სიტყვის გამტეხზე
- * * * (მესმის შორეულ)
- სვით სიხარული ამ თასებიდან
- * * * (ასპინძას მიდის მეფე ერეკლე)
- * * * (თავაწეული)
- რომ ფრთებს უფრორე ძლიერად ვშლიდეთ!
- უდეს ტაძარში
- * * * (ვიპოვე ჩემი წმინდა სავსება)
- ღრუბლები
- * * * (ხელი ჰკარ მახვილს)
- მრავალჟამიერ!
- მკითხველისადმი
- აზრები, ფიქრები, მოგონებები
- კვლავ წმინდა მისიის სამსახურში
- მხარს ვუჭერ ეროვნულს...
- ამონარიდნი მოგონებებიდან
- ნათელა ბალიაურის წერილები
- ფშავსა და ხევსურეთში
- გავედრებ წმინდა საქართველოსა
- შენი ცა, ანა - თინათინ კობალაძე
- ბოლო
- სქოლიო
