მოთხრობაში თვით სიკვდილმისჯილი აღწერს საკუთარი სიცოცხლის უკანასკნელ დღეს, თუმცა თხრობა ამ დღემდე 6 კვირით ადრე, განაჩენის გამოტანის შემდეგ იწყება და მოიცავს მთავარი გმირის მთელი ცხოვრების უმნიშვნელოვანეს მომენტებს: საყვარელ ადამიანებთან გატარებული დღეების მოგონებებს, საპყრობილეში მიღებულ უმძაფრეს შთაბეჭდილებებს... სხვა დროს უმნიშვნელო წვრილმანები სიკვდილგადაწყვეტილისთვის ღრმა შინაარსის მომცველი ხდება, მას უჩნდება ახალ-ახალი უჩვეულო შეგრძნებები; მძაფრადაა დახატული უკანასკნელ წუთებში პატარა ქალიშვილთან გამოთხოვების სცენა და ამ ყოველივეს გააზრების ფონზე - განცდა იმისა, რომ სიცოცხლე შეუფასებელი ღირებულება ყოფილა.
ვიქტორ ჰიუგოს მიერ 1829 წელს დაწერილი ეს მოთხრობა თავისი სიმძაფრით 21-ე საუკუნეშიც ინარჩუნებს ძალადობის წინააღმდეგ მიმართული ლიტერატურული აქტის ფუნქციას.
- ყდა
- თავფურცელი
- I
- II
- III
- IV
- V
- VI
- VII
- VIII
- IX
- X
- XI
- XII
- XIII
- XIV
- XV
- XVI
- XVII
- XVIII
- XIX
- XX
- XXI
- XXII
- XXIII
- XXIV
- XXV
- XXVI
- XXVII
- XXVIII
- XXIX
- XXX
- XXXI
- XXXII
- XXXIII
- XXXIV
- XXXV
- XXXVI
- XXXII
- XXXVIII
- XXXIX
- XL
- XLI
- XLII
- XLIII
- XLIV
- XLV
- XLVI
- XLVIII
- XLIX
- სქოლიო