ივ ბონფუა (1923-2016) – ფრანგი პოეტი, ხელოვნებათმცოდნე და მთარგმნელი. იგი ითვლება მეოცე საუკუნის მეორე ნახევრისა და ოცდამეერთე საუკუნის ყველაზე დიდ ფრანგ პოეტად. ივ ბონფუამ დაამთავრა მათემატიკის, მეცნიერებათა ისტორიის და ფილოსოფიის ფაკულტეტები პუატიესა და სორბონის უნივერსიტეტებში. 1943 წელს მიიღო გადაწყვეტილება, მთელი ცხოვრება პოეზიისთვის მიეძღვნა. გამოცემული აქვს ოცდაათამდე პოეზიისა და მოთხრობების კრებული, სამოცზე მეტი ნაშრომი ხელოვნებათმცოდნეობასა და ხელოვნების ისტორიაში, მითოლოგიებისა და რელიგიების ლექსიკონი, შესრულებული აქვს ოცზე მეტი თარგმანი, მათ შორის უილიამ შექსპირის თერთმეტი პიესისა და სონეტებისა. მას სისტემატიურად იწვევდნენ ლექციების წასაკითხად სხვადასხვა უნივერსიტეტში: საფრანგეთში, ევროპასა და ამერიკაში. მინიჭებული ჰქონდა წოდება Docteur Honoris Causa. ივ ბონფუა ათი საერთაშორისო და რვა საფრანგეთის ლიტერატურული პრემიის ლაურეატია, მათ შორის კრიტიკოსთა, საფრანგეთის აკადემიის, გონკურის, საფრანგეთის ეროვნული ბიბლიოთეკის. არის ხელოვნებისა და ლიტერატურის ორდენის კომანდორი. ,,მოძრაობა და უძრაობა დუვისა“ ივ ბონფუას პირველი, სიურრეალისტური განწყობის კრებულია, რომელიც 1953 წელს გამოსცა, იგი შედგება 5 ქვეთავისგან: თეატრი, უკანასკნელი ჟესტები, დუვი ლაპარაკობს, ორანჟერეა და ნამდვილი ადგილი. ამ კრებულში, უსათაუროსა და მოკლე ლექსებს რამდენიმე ნაწილისგან შემდგარი გრძელი ლექსები ცვლიან.
- წინათქმა
- თეატრი
- უკანასკნელი ჟესტები
- დუვი ლაპარაკობს
- ორანჟერეა
- ნამდვილი ადგილი
