აიფერ თუნჩი – თანამედროვე თურქი მწერალი და სცენარისტი ქალი. პირველი თურქი ავტორი, რომელსაც 2003 წელს პრიზი Balcanika მიენიჭა. მისი რომანები დაახლოებით ათ ენაზეა თარგმნილი და მკითხველის დიდი მოწონებით სარგებლობს. რომანში „მწვანე ფერიის ღამე“ მოთხრობილია ახალგაზრდა ქალის ზნეობრივი დაცემის და მონანიების ისტორია გასული საუკუნის მიწურულის თურქული საზოგადოების ფონზე, რომელმაც ლიბერალურ ეკონომიკაზე გადასვლა აირჩია, მაგრამ იმავდროულად ძველ ღირებულებებს ებღაუჭება. ბედისგან გარიყული, საზოგადოების წნეხის ქვეშ მოქცეული ახალგაზრდა ქალი ცდილობს, მადამ ბოვარის მსგავსად, თავი დააღწიოს უფერულ ყოველდღიურობას და სიკვდილს.
- თხოვნა
- მგლის საათი
- ჩვილივით უმანკო
- კომპაქტური დისკი
- ზამთარი მითქმა-მოთქმასავით მკვიდრდება
- მუნი, ტილები და თმა
- „რა უნდა წავიღო თან“
- ძილამდე. ძილის შემდეგ
- სამყარო არარსებული რაღაცების იმპერია იყო
- AĞED! AĞED!
- მელანქოლია
- აი, ესა ვართ
- „ღმერთო ჩემო, ნეტავ, შეისმენდე ჩემს ტკივილიან ყვირილს“
- დღეს ახალი დღე არ იწყება
- ფენიქსი
- მამას თავის მოკვლა არ შეუძლია
- „შიში ორთქლივით ასდის ტროტუარებს“
- მწვანე ფერიის ღამე
- თითქოს სიყვარულს ჰგავდა
- კომეტის კუდი
- მიპოვე ეკრანი ან სიყვარულზე მელაპარაკე
- პანდორას ყუთი
- ინტერნატის საძინებელში
- გეშინოდეს ჩემი
- ორი უბედური
- „ჩემმა საკუთარმა პირმა ჩემი ტვინი აღებინა“
- კვდები, მამა, კვდები, ბოლოს და ბოლოს!
- მივეჩვეოდი
- CARPE DIEM
- დონა კიხოტი
- ცხოვრება ისეთი ლამაზია, რომ მაშინებს
- ხელახლა დაბადება
