ქარდა ქარდუხის „ძაფზე მოფარფატე სული“ ეს არის რომანი ადამიანის სულის გრადაციებზე რეალურიდან ირეალურ სამყაროში, სამყაროში სადაც „საგანი და ნიშანი ერთია“. ნაწარმოებში გმირები თავგამოდებით ეჭიდებიან წუთისოფლის ამაოებასა და მარადისობას შორის გაჩხერილ სიცარიელეს. იქ მითოსი და რეალობა უხილავად ენაცვლება ერთმანეთს და მკითხველს ადამიანის თითქოსდა ჩაუწვდომელ სულისკნელში ავტორთან ერთად სახეტიალოდ იწვევს.
- ყდა
- თავფურცელი
- პირველი ნაწილი
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- მეორე ნაწილი
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- ავტორსა და წიგნზე
- ეს თეთრი ძაფი ყველას გვჭირდება – ნინო ვახანია
- გამანძილების გარეშე - მარინე ტურავა
