მუხრან მაჭავარიანის ლექსების კრებული სერიიდან „100 ლექსი“. სერიაში გამოიცემა ქართული პოეზიის კლასიკოსთა კრებულები.
თითქოს, რა უნდა მუხრან მაჭავარიანის ლექსებში ასი საუკეთესოს ამორჩევას! მაგრამ როცა საქმე საქმეზე მიდგება, აღმოჩნდება, რომ ეს საკმაოდ ძნელია: კრებულს საქვეყნოდ ცნობილი პატრიოტული ლექსები შეავსებენ და განზე დაგრჩება სხვა თემატიკის (გაზაფხული, წვიმა, ქალი, სიყვარული...) ლირიკული ქმნილებანი. უმათოდ კი სრულად ვერ გამოჩნდება მუხრან მაჭავარიანის შემოქმედებისათვის დამახასიათებელი პოეტურ ფერთა თუ რიტმთა სიუხვე.
- ყდა
- თავფურცელი
- ოქრო, ვერცხლი და მთავარი - იოსებ ჭუმბურიძე
- * * * (საშველს რომ აღარ მაძლევს ხოლმე)
- ვითარცა მტკვარი
- სიტყვა თქმული ფილადელფოს კიკნაძის მიერ ძმათა თვისთა თანა შუამთაში
- აღსარება თქმული ს. დოდაშვილის მიერ თბილისის სიონში, აღდგომის წინა დღეს
- სიტყვა თქმული ვახტანგ ორბელიანის მიერ ორთაჭალაში, ტივზე
- ფიქრნი ელიზბარ ერისთავისა, – გზად – შინდისიდან შინ რომ ბრუნდებოდა, ეტლით
- * * * (გითხრა!.. რა გითხრა, ვით გითხრა!)
- ქალიშვილი, რომელსაც უყვარს ბალახი და წვიმა
- * * * (ქალები?! განსაკუთრებით ქალები ქალაქისანი!)
- დედაკაცი
- * * * (როს გაგაცილე...)
- გაზაფხული
- * * * (შენი სიცოცხლე, შენი ნაბიჯი)
- მაგონდება
- * * * (რომ არ ამეღო ხელში წიგნი, თოხი მჭეროდა)
- ლაშურის პირას
- რატომ?!
- * * * (– გამარჯობა, როგორა ხარ?)
- ლაშურა
- წიფლიანი
- ციკლიდან „დიალოგები წვიმაში“
- * * * (ბინდი ახლოვდება)
- პარასკევი
- ორი სტუდენტი
- წვიმა
- * * * (აქ, მიწის გამო, ორი კაცი როცა პაექრობს)
- * * * (კაცი მიდის ბილიკ-ბილიკ)
- * * * (ვერ გაგიწირავს საკუთარი უკეთუ თავი)
- * * * (ქვეყანა დაღუპა შურმა)
- * * * (რომელსაც შენი მონობა ჰმართებს)
- შოთა
- * * * (ხმას ამოიღებ – ვაია!)
- * * * (ყოვლად უსახოდ, პირდაპირ ვიტყვი)
- * * * (სამი დღეა, დამიბრიყვა სევდამ)
- * * * (თენდება ნელა)
- * * * (აზროვნებს თუკი, – ვინ არის რომ – არ არის მარტო?)
- * * * (კაცმა არ იცის, იცის ჭადარმა)
- * * * (ჰქუხდა სტრიქონი)
- * * * (ფართო ნაბიჯით მივდივარ გზაზე)
- * * * (კვლავ აასუნთქე სალამური)
- ორნი
- * * * (ქალია დილა)
- * * * (ხორცი მასესხა მიწამ)
- * * * (დღეს, დღენი შავნი)
- * * * (არა იმიტომ, რომ სიტყვა „ქურდმა“)
- * * * (დღით დღევანდელით არავინ ცხოვრობს)
- * * * (თოვს...)
- * * * (ვეძებ და ვეძებ)
- * * * (კაცი ხარ მაშინ)
- * * * (მიწას – ჩემსას, შენსას, მისას)
- პესიმისტის რეპლიკა
- * * * (სხვისიც ყოფილა, თუ ყოფილა)
- ბიჭები
- * * * (ეს გზა, მეც ვიცი, საითკენ მიდის...)
- * * * (ვიდრე შენთვის ღმერთი სიკვდილს გაიმეტებს)
- * * * (უფრო სიხარულობს ჩემი სიხარული)
- თქვი
- თუ სიკვდილია...
- * * * (მიმქრალ სიქველეს ღვინო აღვიძებს)
- საბა
- * * * (ორი ცრემლიდან საქართველოს გაჰყურებს საბა)
- ისევ საბა
- ქებაჲ და დიდებაჲ ქართულისა ენისაჲ
- მრავალჭირვარამგადანახადი
- რაშია საქმე?!
- ენა ქართული
- * * * (ქუხდნენ მუხები)
- შუღლი
- გასამდა?!
- ოტიავ ჩემო და ჩემო რეზოვ
- სისხლად მიმოდის დღეს ჩემში იგი
- აკაკი
- საქართველო და... უსვეტიცხოვლო?!
- ვარიაციები თემაზე „მცხეთა“
- დუმილი რეკავს
- პასუხი
- დავითი
- ღმერთკაცი
- * * * (იცის რა ცოტამ)
- * * * (მე არა ერთხელ გამიგონია)
- * * * (საქართველომ დღემდე მოაღწია ციხით)
- * * * (ანდუყაფარო, ლიპარიტო, – დარნო მთათანო)
- ძელი ულპოლველი
- არაგვთან ნათქვამი
- * * * (ტა, ტა, ტა, ტა!)
- ვახტანგ მეფის ნანადირევი
- მიდის... მიდის...
- ჯერ კიდევ როდის!
- * * * (ხარ საესავი ჩემთვის ტაძარი)
- * * * (შენ – სისხლო ჩემო)
- ჩამოძახილი
- * * * (ჩემს გაჩენაში ურევია თუკი გამჩენი)
- მადლი იმ ზართა
- ვაი, ჩვენი ბრალი!
- რუსობანა
- ხან ლურჯათი! – ხან მერნითა!
- იმ საღამოთი
- მარტო იმიტომ
- ყოველი ტოტი და ტოტისტოტი...
- პინა და პინა
