ქართული რომანტიზმის ფუძემდებელი მომავალი პოეტი პეტერბურგში დაიბადა. იმპერატრიცა ეკატერინე II-ის ნათლული, პაჟთა კორპუსში აღზრდილი ალექსანდრე, 18 წლის ასაკში შეუერთდება მთიელ აჯანყებულებს, რისთვისაც ტამბოვს გადაასახლებენ. მომავალში რუსეთის მიერ წარმოებული სამხედრო ოპერაციების გამო მოხვდება პარიზში, სპარსეთში, ამიერკავკასიის სხვადასხვა რაიონში, და მიიღებს უამრავ ჯილდოს. 1832 წლის შეთქმულებაში მონაწილეობის გამო მიესჯება ტამბოვს მეორედ გადასახლება, მაგრამ წარსული დამსახურებების გამო შეიწყალებენ.
მის პოეზიაში ჭარბობს სევდის მოტივები, საქართველოს გმირულ წარსულზე დარდისა და უიმედო აწმყოზე გოდების ინტონაციები, „სამშობლო, როგორც დატყვევებული სატრფო“-ს მხატვრული სახე.
- ყდა
- თავფურცელი
- * * * (ეჰა, კალამო)
- * * * (მო, საყვარელო)
- * * * (მიკვირს რათ სძრახვენ)
- * * * (ვისაც გსურთ)
- * * * (ო, წარმავალნო)
- ბაიათი („ვიწყო წერა მაჯამით“)
- თეჯნისი („ვინ არს ესე“)
- მუხამბაზი („მოვედ ამ არეს“)
- მუსტაზადი („ისმინეთ, მსმენნო“)
- მუხამბაზი („ო, საყვარელო“)
- * * * (ვაქებ თავსა)
- მუსტაზადი („უწყალომ სენმან“)
- * * * (მოვედ, მთოვარეო)
- * * * (ანაზდად ხილვამან)
- * * * (ედემს რგულსა)
- * * * (აჯას ვამრავლებ)
- მუსტაზადი („ვარდო -კოკობო“)
- * * * („შენ გეტრფის, ვარდო“)
- * * * (ვაჰ, შენგან წყლულსა)
- * * * (გლახ, თვალთა შენთა)
- * * * (ბალახშ-ბეზეკის ბაგით)
- * * * (ქენებით ვხმოვანებ)
- * * * (ვაჰ, სუსტსა სენით)
- * * * (შვენებანო)
- * * * (სიყვარულსა შეუპყრივარ)
- * * * (ვაჰ, სოფელსა ამას)
- * * * (ეღების კარი გაზაფხულისა)
- * * * (ო, ვით გვემტყუნვა)
- * * * (მსურდა ოხრვა)
- * * * (უწყვლივარ ჭირთა მალვას)
- ანბანთქება
- * * * (სახე შენი მემახევა)
- * * * (რადგან სწავლისა)
- მუსტაზადი („ვარდის გაყრილსა“)
- * * * (ვაჰ, დრონი, დრონი)
- პყრობილისაგან თანაპყრობილთა მომართ
- * * * (ვამე, შორს მყოფსა)
- მუხამბაზი („უწყალო სიყვარულო“)
- * * * (შენთან არს გული)
- * * * (ჭმუნვის მახვილი)
- * * * (ნუ მომკალ მწარედ)
- მუხამბაზი („შენს ღირსებასა ნატრულობენ“)
- * * * (მაისის ვარდმან)
- „ნაზი ბენ ნაზის“ ხმაზე
- * * * (მიწურვილობდა ზამთრისა ჟამი)
- * * * (ამად მემდურვ, კინამო)
- მუსტაზადი („მწამებ ხსოვნისა“)
- ბაიათი („წიგნი შენი“)
- თეჯნისი („არვის ჰმართებს“)
- * * * (მზე ღრუბელმან იცვა რა)
- სხვადასხვისა დროისათვის კაცისა
- თხისა და მელისათვის
- ბრძოლისათვის
- ფისტიკაური
- საყვარელზედ
- * * * (ხამს ტრფიალსა)
- პავლე პირველისა სრულიად როსიის იმპერატორისაგან ს. პეტერბურხს აღშენებულს სასახლესა ზედა თქმული ქებად
- დაუდგრომელი მწყემსა და კეთილი მწყემსი ანუ კობლე და ხლოე
- მოძღვრისა და მოწაფისათვის
- მგლისა და კრავისათვის
- მემთვრალისადმი
- ცრუმეტყველისადმი
- გიჟისადმი
- ასპარეზთა შინა მორკინალთათვის
- ჭრიჭინასათვის
- პასუხად დიმიტრი მდივანს
- ვიხილე ძე უღმრთო
- ძეობა
- ლექსი ანაკრეონულნი
- ტაკტიკა
- აღსარება ვოლტერისა
- ღმერთი
- ავათმყოფობის ჟამს მიწერილი
- მიცვალებასა ზედა მისის ბრწყინვალების თავადის პეტრე იოანეს ძის ბაგრატიონისა, ღენერალ ანშეფისა და მრავალთა ორდენთა კავალერისასა
- ნინოს მაგიერად თქმული
- * * * (სახე შენი როს ვიხილო)
- ლოთური სიმღერა
- პეტრე ყარიბს
- * * * (უგვანთა ტრფობა)
- * * * (სიყვარულო, ძალსა შენსა)
- * * * (სძგერს გლახ გული)
- * * * (ჟამნი რბიან)
- * * * (ღიმილმან კარი ლალისა)
- * * * (თავსა უფლად)
- მართას ავადმყოფობა და ექიმის ნახვა
- იმპერატრიცა ელისაბედის მიმართ
- შექცევათათვის
- დიმიტ. ვ.
- კავკასია
- * * * (ვიდრემდის გქონან)
- * * * (როს სატრფო მოუვა გულსა)
- განღვიძება
- ყვავილი
- * * * (როს გიყვარდი)
- * * * (ჰე, საქართველო)
- * * * (ვარდო, რათ ხარ თავდახრილი)
- * * * (გულთა საწყლავად კუპიდონს)
- კუპიდონის ადრიატზე
- * * *(ისრით კოდილნი)
- * * * (მისგან რომ ცეცხლი მეგზნება)
- * * * (თვალნი ჩემნი)
- * * * (რაა სიკვდილი)
- * * * (როს მას ვერ ვხედავ)
- * * * (გულო უძლურო)
- * * * (თუ დიდი ლხენა)
- წარწერილება საფლავსა ზედა ყრმაწვილასასა
- * * * (ჰე, თავო ჩემო)
- * * * (ვით ქარი ცეცხლსა)
- * * * (ენა მდუმარებს)
- * * * (ცრუიან ბრძენნი)
- * * * (შენნი გამცდელნი)
- * * * (ნეტარ მას)
- * * * (მას წალკოტსა)
- * * * (გვედრი, თვით მიხვდე)
- * * * (სვემ მაწვიმა მანანა)
- * * * (ოდენ ხმა შენი)
- * * * (კვლავ მარად ჩემსა სურვილსა)
- * * * (აღრეულების შიშები)
- * * * (როს ვსჭვრეტ შენსა სიკეკლუცეს)
- * * * (ერთგზის ხელმან)
- * * * (მცირეს სენის)
- ერთი ყრმა კაცი ქალსა ვისმე თაიგულის მირთმევაში ეუბნება
- * * * (სიბრძნე და გონიერება )
- * * * (როს ბულბული)
- * * * (ჰე, მთოვარეო)
- * * * (შენის გონების სხივნი)
- * * * (სოფლის მიმნდობთა)
- * * * (ვამე, გულო)
- * * * (ვინ იცის ჩემნი ტანჯვანი)
- * * * (სამოთხის შვება)
- * * * (შენთვის ხელობა)
- * * * (თუ ხე ბუნებით მწარეა)
- * * * (მეორედ მოსვლა)
- * * * (მე შენ არ გეტყვი)
- ბეჭდებზე დასაწერი ლექსები
- კავკასიის ზვავი
- * * * (ღვინო თვისებას არ ჰსცვალებს)
- ანჩარ
- კნეინა მელანია სუმბათოვისად
- * * * (ფერსა ბნელს)
- კნეინა თინიას
- * * * (ეჰა, ჩემო ოცნებავ)
- გუთნის დედა
- სპილენძის მხედარი
- მიხეილ ბარათაშვილს
- * * * (ძვირფასო საყვარელო)
- კამენასადმი
- * * * (გოგჩა)
- * * * (მეფე რომ ვიყო)
- * * * (ამა ველს)
- სადაო ლექსები
