ლევან სანიკიძის „უქარქაშო ხმლები“ - ქართველთა ისტორიულ-ეპიკური თავგადასავალი ოთხ წიგნად. წიგნი მეოთხე.
- ყდა
- თავფურცელი
- კარი მეცხრე
- აზმა პირველი
- ვისთვის კვდებიან ქართველები?!
- „ჯერჯერობით...“
- „ვაი თქვენ, რამეთუ ქართველები მოვიდნენ!“
- „გამოაჩინე ლომგულობა შენი!“
- „უცხო პურის მთხოვნელთა“
- ქართველებს საქართველოსთვის „არ სცალიათ“
- „ქება-მიუწვდომელი“
- ბედისწერას ერქვა - „მირ-ვეის“
- შაჰის ნაიბი, გინა - მოადგილე
- „სიტყვის კონას“ რომ კითხულობდა...
- Deus ex machina
- „ასეთებთან ბრძოლა არ ძალგვიძს“
- „უქართველებოდ“ არ ძალუძთ
- ვინ ვისთან არიან... დიაცნი?!
- აზმა მეორე. სალხენი და საგლოველი ვახტანგ მეექვსისა
- „დიდი ბუდე“ (გახსენება)
- „შესანიშნავი მაგალითი ბედის უკუღმართობისა“
- ჯანიშინი
- „ერთარსება სამებისათვის“
- „მუდამ განდგომილი“
- „საქართველოს მამა“ ევროპაში
- ანთიმოზ ივერიელი
- მამა და შვილი - მეფე და ჯანიშინი
- დიასპანთა ჩანაწერები
- გახსენება თამარის „ხუმრობისა“
- „ჭირი ესე კახეთისა“
- ეკრძალებოდათ მხოლოდ ქართველებს
- იყო მხოლოდ დიდი შეცდომა
- ისევ დიდი იმედი ჩრდილოეთიდან
- სიცილით კვდებოდა ბედისწერა
- „დიაცები“ აკეთებენ „მამაცთა“ საქმეს
- „მშფოთვარე და დაუმორჩილებელი სული“
- სისხლი ესე ცას შეჰღაღადებს
- შედეგი „პოეტური პოლიტიკისა“
- „იხარე მტერო, დაიქეც ჭერო!“
- პასუხს ითხოვს იბრაჰიმ ფაშა
- პეტრეს მოსვლამდე...
- პეტრეს მოსვლა...
- პეტრესთან წასვლა
- კარი მეათე. იქმენინ საქართველო!
- აზმა პირველი. პატარა კახის სიჭაბუკის ჟამს
- სიკვდილი რენეგატისა
- შეჯიბრი საქართველოს ძარცვა-რბევაში
- აღმა ხვნა და დაღმა ფარცხვა
- გამოსვლა ნადირ ავშარისა
- ოსმალები მიდიან
- ყიზილბაშები მოდიან
- პირველი გამოსვლა პატარა კახისა
- ბადალი შაჰ აბასისა
- გამარჯვებულიც, გაწბილებულიც...
- მეოთხე მეფე-პოეტის საგოდებელი
- „ისევ ქართველის ჭკუამ გასჭრა“
- განადირება მონადირისა
- განადირება გაბახებულისა
- „მაინც არ შეუძლიათ უქართველებოდ“
- საგოდებელი შანშე ერისთავისა
- „მოსვლა მუმეიზისა“
- გამოსვლა გივი ამილახორისა
- „გაუცხოებულ ქართველთა უნარი“
- ისევ - ქართველები ქართველებზე
- ნადირ შაჰის კარზე
- სიკვდილის ჯირითი
- შაჰი აღარ იხვეწებოდა
- არაგვის ხეობაშია...
- ყაენსაც უჭირდა
- ქსანზე
- „გაუცხოება“ მამულიშვილისა
- ქართლი კახეთში გარბის
- თედო-წმინდა
- ვინ იფრენს და ვინ დამიწდება
- ისევ „ქართულობას“ უჯობნია
- საქვეყნოც... საოჯახოც...
- დაცემა გივი ამილახორისა
- „ამილახორული შიშის“ გამო
- შეხვედრა „შაჰ რაზე“
- „ქართველი ლუთერის“ მოთავეობით
- „ოსმალუს ქვეყანა შეაშინეს“
- „ყაენს ხმალი დავკრათო“
- უქართველოდ ქართველს ვერ მოერევი
- კვანძი იხსნება მოულოდნელად
- აბდულა-ბეგის ვნებანი
- ალი-ხანის ვნებანი
- „განიფინა ამბავი გამარჯვებისა“
- „ლაპარაკით“ ვერაფერს გახდა
- „მეფე-ზარბაზნით“
- „სდექით ფხიზლად და მტკიცედ!“
- „შემქმნელი ქართველობისა“
- „ქართულ-სპარსული მი-მო-სვლანი“
- სპარსეთიდან მობრუნებულნი
- ერევნის დასახსნელად
- საშფოთარი კრუხის-პალოებისა
- ქართლ-კახეთი 1750 წელს
- აზმა მეორე. ჭინჭში გახვეული სამართებელი
- დამდეგი „იმერული საუკუნისა“
- „მრავალ-გიორგისათა“
- ფარცხანაყანევის ბრძოლა
- რაჭაზე გაჯავრებული
- ჩხარი და ოკრიბა
- „ტკბილი“ მამაშვილობა
- ისევ მეფე გიორგი „უნომრო“ და სხვანი
- ისევ - მეფე კვაწია გულითა
- გეგუთის „გმირები“
- შინა-გარე მაოხარნი
- ჩიხორი, მოდინახე, ხარაგაული
- ლეკები - პირველად, თურქები - მერამდენედ?!
- სიკვდილის წინარე უკეთურობა
- აზმა მესამე. შუა წუთისოფელი პატარა კახისა
- „გარდამოსვლა ყოველი ლეკისა“
- ბედისწერა ცთომილებისა
- „კაცობრივის ძალისაგან შეუძლებელი იყო“
- მგლები მგლის ტყავს მაინც არ ჰხევენ
- მაინც გაიმარჯვეს
- „ქართველთა ჯარი მოვიდა შენზედაო“
- „ჩაუარათ ცუდმა თათბირმან“
- ნურსალ-ბეგ და ლეკნი სხვანი
- წვრილი ლეკიანობა
- მუდმივი ჯარი(ვით)
- „მიენდვნენ ხმალსა და მამაცობასა“
- „წითელი ქარი“
- ნიჩბისი, კარალეთი, სკრა
- ჩონჩოლ-მუსა და კოხტა-მალაჩილა
- თეიმურაზ მეორის საწუთროს დასასრული
- ერთხელმწიფობა პატარა კახისა
- სად იბადებიან, სად იხოცებიან
- „მარკოზაშვილის დარბაზელები“
- აზმა მეოთხე. „ლომებრ მყეფე, მტერთ სისხლ მჩქეფე“
- „ქვახეთქია“
- მეფე „წვრილი ერისა“
- ფიცის კაცნი
- ხრესილამდე
- ხრესილი
- ხრესილის შემდგომ
- ხმალიც და ჯვარიც
- სოლომონ მაინც სოლომონობდა
- მუხურას ტყვე
- სადედოფლო „ხუმრობა“
- წვევა რაჭველთა
- „კაზმულსიტყვაობა“ რაჭის ერისთავისა
- რაჭას წასვლა
- რაჭიდან წამოსვლა
- „ნადირობა“ გეგუთისა
- შემდგომად „ნადირობისა“
- უკანასკნელი ირემი და უკანასკნელი ერისთვისშვილი
- წყევა კათალიკოსისა
- აზმა მეხუთე. ასპინძა
- „რუსული სულითა და ქართული ხორცით“
- ზარბაზანთა საზეიმო გრიალის ქვეშ
- „რას ბედავთ ჩემს სახლში?!“
- სურამიდან აწყურამდე
- ასპინძის აპოთეოზი
- აზმა მეექვსე. ასპინძიდან კრწანისამდე
- ისევ ჭირვეულობს ტოტლებენი
- ტოტლებენი მიდის
- „ტოტლებენშჩინა“ რჩება
- „სული და ხორცი განიწვალების“
- „იმერთა მეორე აღმაშენებელი“
- მსოფლიო სახელის ამარად
- „აღგიშვია ლომი ერთი“
- ლევან ბატონიშვილი
- უკანასკნელი „მაძიებელი“
- ყველას რომ დაავიწყდა...
- ლევანის სიკვდილი
- გეორგიევსკის წინარე წუთისოფელი
- გეორგიევსკი
- გეორგიევსკის შემდგომ
- ომარ-ხანი
- ისევ ომარ-ხანი
- „გადასინჯვა“
- შემდგომად „გადასინჯვისა“
- ერეკლეს სისხლის სიჭაბუკითა
- იმერეთი - შემდგომად „ლომებრ მყეფისა“
- „გიჟმა“ რომ თოფი ისროლა...
- „ბედნიერება ერისა ითხოვს ერთობას“
- აზმა მეშვიდე. კრწანისი, ანუ ფერთაცვლა სექტემბრის თვისა
- იქედნე
- საბედისწერო წლის დასაწყისი
- „ვერა განიფრთხვეთ ძილი, ქართველნო?!“
- ყვითელი სექტემბერი
- რუხი სექტემბერი
- მწვანე სექტემბერი
- თეთრი სექტემბერი
- შავი სექტემბერი
- აზმა მერვე. Vae victis! - ვაი, დამარცხებულთ!
- ცრემლი ტფილისისა
- ისევ სამასნი
- იქედნეს აღსასრული
- დასასრული ერეკლეს წუთისოფლისა
- დატირება
- დასასრული უქარქაშო ხმლებისა
- ბოლობჭე, ანუ მინაწერი „უქარქაშო ხმლებისა“
- სქოლიო
