გიზო ვაშაკიძის მოთხრობებში ჯერ თხრობის ექსპრესია გიზიდავს, მერე თემატიკის ბიბლიური სურნელება, თითქოს პირველყოფილ, რაღაც პირველქმნად აქტთან თუ საგანთან შეხება, რომელიც საკუთარ თავში უამრავ კითხვას დაგასმევინებს და ამ ავტოდიალოგში შესაძლოა შენი ახალი „მეორეც“ აღმოაჩინო. ეს კი, დამეთანხმება მკითხველი, ყველაზე ჟრუანტელიანი განცდაა, ყველაზე ნამდვილი და ღირსეული განცდა ჩვენს ადამიანადყოფნის ისტორიაში - იპოვო საკუთარი თავის თუნდაც ერთი ნაწილი, როგორც ახალი ვარსკვლავი უსასრულო გალაქტიკაში. იპოვო და განაგრძო გზა დანარჩენი მთელისკენ... ამ მოთხრობების მოელვარე ენერგია ამ გზისკენაც გიბიძგებთ.
ნინო სადღობელაშვილი
- ყდა
- თავფურცელი
- მრგვალი სამკუთხედი
- ერთოთახიანი მოთხრობა
