ალბერ კამიუ XX საუკუნის ფრანგი ფილოსოფოსი, ჟურნალისტი, ნობელის პრემიის ლაურეატია – რომანისტი, ესეისტი, დრამატურგი, ნოველების ავტორი. იგი დაიბადა...
ალბერ კამიუ XX საუკუნის ფრანგი ფილოსოფოსი, ჟურნალისტი, ნობელის პრემიის ლაურეატია – რომანისტი, ესეისტი, დრამატურგი, ნოველების ავტორი. იგი დაიბადა...
ალბერ კამიუ მეოცე საუკუნის ფრანგი ფილოსოფოსი, ჟურნალისტი და ნობელის პრემიის ლაურეატი მწერალია – რომანისტი, ესეისტი, დრამატურგი, ნოველების ავტორი....
ალბერ კამიუს ესეი „ამბოხებული ადამიანი“ 1951 წელს გამოიცა. მასში გაანალიზებულია საზოგადოების მეტაფიზიკური და საპროტესტო ტალღის ისტორიული...
1905 წლის თებერვალში მოსკოვში ტერორისტთა ჯგუფმა, რომელიც სოციალისტურ-რევოლუციურ პარტიას მიეკუთვნებოდა, ყუმბარა ესროლა დიდ თავად სერგეი...
„გაუგებრობა“ მართლაც პირქუში პიესაა. ის 1943 წელს ალყაში მოქცეულ და დაპყრობილ ქვეყანაში დაიწერა. უბედურებას ერთადერთი საშუალებით ძალუძს საკუთარ თავს...
პიესა, რომელსაც საფუძვლად უდევს ისტორიული ამბავი რომის იმპერატორ კალიგულას მმართველობის და ცხოვრების შესახებ.
ალბერტ კამიუს „რეკვიემი მონაზონისთვის“; უილიამ ფოლკნერის ამავე სახელწოდების ნაწარმოების მიხედვით. პიესა ორ ნაწილად და შვიდ სურათად.
„ყველანაირი მორალი იმ აზრს ეფუძნება, რომ საქციელი მართლდება ან ქარწყლდება საკუთარი შედეგებით. აბსურდით გამსჭვალული გონება თვლის, რომ ეს შედეგები...
ამ კრებულში თავმოყრილი ესეები 1935-1936 წლებში დაიწერა და მცირე ტირაჟით გამოქვეყნდა ალჟირში.
ახალგაზრდა ალბერ კამიუს ისეთი დაუოკებელი სურვილი აქვს "bien dire", რომ ტექსტის მოჩუქურთმება-შელამაზების გზნებას აყოლილი ხშირად სიტყვებს სადავეს უშვებს და...
რომანი გრძელ მონოლოგს წარმოადგენს და ერთიანად „დაცემითაა“ გამსჭვალული. იგი იწყება ფიზიკური ვარდნით, როცა ახალგაზრდა ქალი თავს იკლავს, გრძელდება...
რომანი „შავი ჭირი“ 1947 წელს გამოქვეყნდა. იგი ალბერ კამიუს „ამბოხის ფილოსოფიის“ ციკლს განეკუთვნება. ალჟირის ქალაქ ორანში მოულოდნელად გავრცელდება შავი...
ბოლო წიგნი, რომელიც კამიუმ თავის სიცოცხლეში გამოაქვეყნა. კრებულში შესული მოთხრობების მთავარი თემაა მარტოობის განცდით შეპყრობილ ადამიანთა შინაგანი...
გაზაფხულზე ტიპაზაში ღმერთები ბინადრობენ და მზის გულზე, აბზინდას სურნელში დინჯად მასლაათობენ... აქ ხვდები, რომ ადამიანური დიდება სხვა არაფერია, თუ არა...