ქართველ პოეტთა ორდენი გარკვეული სიფრთხილით მოეკიდა მხატვრობიდან „გადმობარგებულ“ თანამოკალმეს. თუმცა, ვეჭვობ, ამას ავტორისთვის არსებითი მნიშვნელობა ჰქონდეს. წერს, რადგან სხვანაირად აღარ შეუძლია და აწყობს თავისი ლექსის მოზაიკას, რომელიც ოდესმე ერთ დიდ ტილოდ გარდაიქმნება, სახელწოდებით – გიორგი მირზაშვილის პოეზია.
- ყდა
- თავფურცელი
- მოგზაურობა
- ჭექა-ქუხილი
- ნადავლი
- ვირთხა
- ნოტაბენე
- დავიდარაბა
- წყვილი
- ოდა
- მზედაკრული
- კენტი
- 26 მაისი
- * * * (სვეს ვისკი ჯიმ ბიმი, ბელენტაინსი)
- ზარი
- სიტყვა
- ლამბაქი
- ზორაყი
- ირაკლი ჩარკვიანს
- ჩანახატი
- * * * (არახისი, შოკოლადი, ჭიქა სავსე ჭაჭით)
- * * * (ჭკუასთან ახლო-გარჯა უზომო)
- პაუზა
- მითი
- მკათათვე
- გოგი ჩარკვიანს
- მარიფათი
- სახე
- ცხრის ნახევარი
- მაია ნოზაძეს
- ლევან ღლონტს
- ძილისპირული
- ფინაჩი
- წერილი დედას
- სიო
- რეჟისორი
- მოვარჯიშე
- გამრთობი
- მისანი
- სამფეხა
- საცდური
- სიფონი
- ნესტანს
- სალტო
- ელენე ხოზბერიძეს
