„პირველი, რაც თვალში მეცა ამ ლექსებთან შეხებისას, იყო სიახლის განცდა. ეს ლექსები უკიდურესი ექსპრესიით, პოეტური აზროვნების სიღრმითა და ორიგინალობით, ნამდვილად გამოარჩევს მათ ავტორს არა მხოლოდ თავის თანამედროვეთა შორის, არამედ, საერთოდ, ქართულ პოეზიაში.“ - ვახუშტი კოტეტიშვილი
- წინათქმა
- * * * დღეს ტრაგედია შენი ფონია
- ელეგია
- ას ერთი სიტყვა ქალაქისადმი
- * * * ოდესმე მოვალ შენთან, მდუმარე
- * * * სუსხი. ხეების სიშიშვლე. ლილო
- * * * რაც ამქვეყნად მერგო, მოისმინე
- * * * თუმცა ცხოვრება
- * * * თუკი ასფალტიდან ვარდი ამოსულა
- გათენების აღწერა
- დასასრულის ვერსია
- უშუალოდ ერატოს
- * * * მე უთქვენობის გამოისობით
- * * * ვუმღერი ფრთებს და ცის სიდიადეს
- არაერთხელ გაგონილი
- ეზო
- შესაძლებელი
- რომანსი
- ლურსმნები
- განცდა ხავერდისაგან
- ღამის ეპიტაფია
- * * * როცა მოვკვდი, დარჩა სადმე ვენახები
- * * * ჩერდება ძველი კედლის საათი
- * * * ვიოლინოთა აკივლება თანამედროვე
- * * * წამი არის ეკლის, იის
- ის
- მიმართვა ზღვისადმი
- * * * შინ მარტო მყოფი, გაყინულ კედელს მივაბჯენ ფეხს და თავს დაბლა დავხრი
- ბოროტება
- გათხრები დამთავრებულია
- სავანა-ლა-მარი
- * * * უკვე სამი დღე, გუშინ, დღეს და ხვალ
- * * * სადღაც არიან მხარეები ჩვენი ალერსის
- * * *ყოველი სიტყვა არის გვიანი
- წარწერა ქვიშაზე
- * * * ბოლოს ზღვის ნაპირზე ვიჯექი ქვიშაში
- * * * არის კისკისი და ფერადი მარაოები
- * * * უაზროა, ვიცი, ჩემი კითხვები
- * * * მაშინ, როდესაც აღარ ვიქნები
- მგზავრობა ნისლში
- გასვლა
- * * * სიზმრის მწუხარებაა
- * * * ის, რომ აზრისთვის ამ სისხლის სრბოლის
- * * * მე არ მინდა დუმდე: ეს ასამარებს
- მხარე
- ელეგია
- წყალმარჩხობა
- საყვარელი
- ცოცხალის ხსოვნას I
- ცოცხალის ხსოვნას II
- თებერვლის ტყეში
- სიმღერის სანაცვლოდ
- * * * უჩვენო, უკვე დამწვარ სახლებში
- * * * ხეებს ვტკენ, და მთელი ბაღი გალობს
- მისამღერი
