თქმა არ უნდა, აქამდეც აღუწერიათ და დაუხატავთ კიდეც მსგავსი გარემო, სცენები, მაგრამ ელგუჯა ბერძენიშვილის მიერ აღქმული და დახატული მაინც სხვა არის. აქ ყველგან რაღაც ბიბლიური, აუმღვრეველი სინათლეა გამეფებული, ყველაფერში წარსულისეული სინედლე გამოსჭვივის.
სხვებთან ყოველივე მაინც არ არის იმდაგვარად აღმტაცი, რაიც ელგუჯა ბერძენიშვილმა სიმღერა „ხასანბეგურას“ სიტყვიერებით წარმოჩენისას შესძლო. ეს დიდი, ვირტუოზული მწერლობაა.
რევაზ ინანიშვილი
ისეთი ძალით, ისე სახიერად, თითქმის არავისთან მიგრძვნია ქართული ხასიათის გაუტეხლობა და რაინდული სილაღე, როგორც ეს ელგუჯა ბერძენიშვილის „მასპინძელმა“ მაგრძნობინა. ქამანდივით ნატყორცნი ფრაზის მოქნილობამ და სიცინცხალემ, ამ მოთხრობაში უეცრად აბრიალებულმა, ცაში აჭრილმა ხანძარმა მისივე ცეცხლოვანი და პოეტური, ულამაზესი ფერწერა გამახსენა.
მთლად შემთხვევითი არ უნდა იყოს, რომ ეს მადლიანი პიროვნება და შემოქმედი მაინცდამაინც 25 დეკემბერს მოევლინა ამ ჯარასავით დატრიალებულ და გაუტანელ წუთისოფელს.
ემზარ კვიტაიშვილი
ადამიანს, რომელსაც ასე უყვარს სიცოცხლე და სილამაზე, ვერანაირი ძალით ვერ დაუხშობ სმენას და ვერ წაართმევ თვალთახედვას. გინდაც დაუხშო, ის მაინც დაინახავს, ასეთია მისი ბედისწერა!
რეზო კვესელავა
- ყდა
- თავფურცელი
- ბუდა
- თამარის ჯვარი
- ჭირისუფალი
- ვიოლინო
- მასპინძელი
- ფეხშიშველი ანგელოზები
- ხასანბეგურა
- წესია ასეთი
- ბილიკზე
- გაზაფხული გურიაში
- მახევე
- მთვრალი ჯალათი
- ძველ სამჭედლოსთან
- რენუარის ვარდები
- ვეროკიოს „დავითი“
- ვინსენტ ვან-გოგი - „წვიმის შემდეგ“
- ტოროლა
- უკანასკნელი ცნობები...
- უკვდავება
- ღამის პიესა
- ცირა
- ისლანდიური საგა ქართულად
- ძველებური ალბომი
- სქოლიო
