რა მოხდება, თუ პატარა გუნდის მოქნილობას, ადაპტურობასა და შეჭიდულობას დიდი ორგანიზაციის ძალასა და შესაძლებლობებს შევუხამებთ? როდესაც გენერალმა სტენლი მაკქრისტალმა 2003 წელს ერაყში სპეციალურ დავალებათა ძალების გაერთიანებული რაზმის მეთაურობა ჩაიბარა, ის მალევე მიხვდა, რომ ჩვეული სამხედრო ტაქტიკა უშედეგო იყო. რიცხოვნობით, აღჭურვილობითა და მომზადებით გაერთიანებულ რაზმს დიდი უპირატესობა ჰქონდა, მაგრამ მტრის მხარეს სისწრაფე და მოქნილობა რჩებოდა. გენერალმა მაკქრისტალმა და მისმა კოლეგებმა საუკუნოვანი გამოცდილება უარყვეს, რათა ჩამოეყალიბებინათ „გუნდების გუნდი“, რომელიც უაღრესად გამჭვირვალე კომუნიკაციას გადაწყვეტილების მიღების დეცენტრალიზაციას შეახამებდა. ნაკლები იერარქიით, მეტი სისწრაფითა და მეტი მოქნილობით, სპეციალურმა რაზმმა უპირატესობა მოიპოვა.
- წინასიტყვაობა
- უოლტერ ისააკსონის წინასიტყვაობა
- შესავალი
- ნაწილი I. პროტეუსის პრობლემა
- თავი 1. პროტეუსის შვილები
- თავი 2. საათის მექანიზმი
- თავი 3. რთულიდან კომპლექსურისკენ
- თავი 4. სწორი საქციელი
- ნაწილი II. მრავალთაგან ერთი
- თავი 5. რაზმიდან გუნდამდე
- თავი 6. გუნდების გუნდი
- ნაწილი III. გაზიარება
- თავი 7. სისტემის დანახვა
- თავი 8. გონების გამოხსნა ფეხსაცმლის ყუთიდან
- თავი 9. პატიმრის დილემის გადაწყვეტა
- ნაწილი IV. უფლებამოსილების მინიჭება
- თავი 10. არ ჩაერიო
- თავი 11. მართვა მებაღის მსგავსად
- ნაწილი V. მომავლის ხედვა
- გამოყენებული ლიტერატურა
- თანაავტორები
- პროექტის შესახებ
- სქოლიო