შენი წუთისოფლის შესახებ წერას მაშინ იწყებ, როცა გინდა „სხვა“ საკუთარი მოგონებების თანამონაწილედ აქციო. ცხოვრების ბოლოსთვის უამრავი კითხვა გიგროვდება, მაგრამ პასუხები კიდევ უფრო გაურკვეველია, ვიდრე ახალგაზრდობაში იყო. ასაკის პრივილეგია კითხვების და არა პასუხების სიზუსტე ყოფილა. ყოველი სიცოცხლე, ისიც კი, რომელიც შედარებით შეუზღუდავი და თავისუფალია დროსა და სივრცეში, მაინც ხანმოკლეა! შენ უნდა გაიარო ეს შენთვის განკუთვნილი გზა – შენი სიცოცხლე, რომელიც სამყაროში განფენილი იდუმალების ძალით – და ისე, რომ შენ ეს არც კი იცი – შენ მიერვე არის არჩეული და, იმავდროულად, თავის არსში ამოუცნობია. მაგრამ შენ გაგების წყურვილით ხარ შეპყრობილი და ამიტომ ცდილობ გაიაზრო, ჩაუღრმავდე, აღმოაჩინო ის, რაც საგულისხმოა არამარტო შენთვის, ჩასწვდე შენი არსებობის მარადიულ საიდუმლოს. და მაშინ იწყებ წერას…“
- წინათქმა ახალი გამოცემისთვის
- ბარნოვის ქ. 26, მადამ ბოვიზაჟი და ელუარის თავისუფლება
- ბავშვის თვალით დანახული ის უცნაური საბჭოთა ცხოვრება
- დედას მოთხრობა. ბედნიერების მატარებლები
- რაჟდენ-ბიძა – ჩემი ბავშვობის კერპი და სიყვარული
- დედას მოთხრობა. იაჟუჟუნა
- ჩემი ბებია ევდოკია, რომელსაც ბავშვები რატომღაც ბაბუს ვეძახდით
- ნაწყვეტი დედას მოთხრობიდან. ორი მეტამორფოზა
- ორი ოჯახი, ერთმანეთს საბედისწეროდ გადაჯაჭვული
- ნაწყვეტი დედას მოთხრობიდან. ორი მეტამორფოზა
- ქართული მხიარულება ტერორის პასუხად
- მეორე მსოფლიო ომი, ედგარ პო, გიორგი სააკაძე და პაატას თავი
- ომისდროინდელი პიონერთა სასახლე – საბჭოთა ცხოვრების ერთ-ერთი პარადოქსი
- ჩემი პირადი ჩეკისტი
- ლექსის წერა, როგორც გადამდები ავადმყოფობა
- დედას მოთხრობა. ვალსი პეჩორაზე
- პირველი სიყვარული
- ომის დასრულება. ჩემი „ამნისტია“ და „ოსობტორგის“ თეთრი პური
- დედას მოთხრობა. ფეხით აძვა-ვომიდან კოჩმასამდე
- დედა
- მამა
- ჩემი უნივერსიტეტი. მთის აღმოჩენა
- უოლტ უიტმენი, ანუ როგორ მოახერხა შალვა ნუცუბიძემ საბჭოთა ცენზურის მოტყუება
- ლადო
- მოსკოვი, კინემატოგრაფიის საკავშირო ინსტიტუტი, გერასიმოვი და სხვა შეხვედრები
- სამიზდატი – ჩვენი უძილო ღამეები... ანა ახმატოვა
- პასტერნაკი
- სტალინის სიკვდილი
- ჩემი მოსკოველი ახლობლები. დედას სამი „კატორღელი“ მეგობარი
- შალმანი
- სერგო წულაძე – პარიზელი ქართველი
- ცხოვრება კინოში, ცენზურა, აკრძალვები... და ჩემი პირველი ფილმები
- 60-70-იანი წლები – ქართული ხელოვნების აღმავლობის ხანა. ფესტივალები. ფრენსის ფორდ კოპოლა, რომელიც არ გამოუშვეს საქართველოში
- პარიზი, 1969 წელი. ჩანაწერები
- ისევ კინოცხოვრება, რომელიც ყველაფერს მოიცავს, ცეკას პირველ მდივანთან საგანგებო შეხვედრასაც კი
- იტალია, 1974 წელი. ჩანაწერები (შეხვედრები ფელინისთან, ანტონიონისთან, ძავატინისთან)
- თაგორის სამშობლოში. შეხვედრა სატაიატ რეისთან
- სერგო ფარაჯანოვი და როგორ დავკარგეთ მისი საკვირველი სახლი მთაწმინდაზე
- რამდენიმე ინტერვიუ პირად საკითხებზე. სან-რემოს საავტორო ფილმების ფესტივალი. ლადოს გარდაცვალება
- საქართველომ დაიცვა თავისი ენა
- ახლად შეძენილი ახლობლები
- აბულაძის მონანიება
- დღეს ღამე უთენებია. 1981 წელი. ჩანაწერები
- კინოფესტივალები: ბერლინი, კანი, ტოკიო, რიო-დე-ჟანეირო
- ვალსი პეჩორაზე – დამშვიდობება წარსულთან
- 9 აპრილი
- დამოუკიდებლობის გარიჟრაჟზე. მერაბ მამარდაშვილი. ისევ მტრის ხატის ძიება
- 1994 წელი. ჩანაწერები
- ევროპის საბჭო, ანუ საქართველოს დიდი ევროპული თავგადასავალი
- ვემშვიდობები მკითხველს
- ფოტოალბომი
- სქოლიო