კალათა

დეტალურად

გაგა ნახუცრიშვილის ახალი პოეტური კრებული „სადგურები“ გარდაცვლილ მეგობარ პოეტს – პაკო სვიმონიშვილს ეძღვნება. ეს მიძღვნა კი მთელი კრებულის ელეგიურ ელფერს განაპირობებს – პოეზია, რომელსაც ამ წიგნში კითხულობთ, წარსულთან, დროსთან, მეგობრებთან, ყველაფერ გარდასულთან გამოთხოვებაა, ოღონდ ისეთივე სიმსუბუქით, ბუნებრივად და გულწრფელად, როგორც გაგა ნახუცრიშვილს ახასიათებს...
  • მოდის და მიდის
  • ნაბიჯები
  • ლურჯზე ლურჯი
  • ფურცელი
  • მძიმე
  • სადგურები
  • * * * (ბავშვივით გარბის დრო დასაკარგი)
  • შეიძლება
  • ნოსტალგიური ჩანახატი
  • სესხი
  • აგნოსტიკოსი
  • აუხსნელი
  • სინანულის მარში
  • * * * (ნუღარ დაეძებ, რაც მოხდა უკვე)
  • ფანჯრის შუქი
  • * * * (წლებმა დამიტოვეს სიბრძნე)
  • * * * (რაღაც გარდასულს, განვლილს და წაშლილს)
  • ომის შემდეგ
  • * * * (გთხოვ, დამიტოვე!..)
  • * * * ( სიზმრებს იქით)
  • მკვლელები
  • ფეხის ხმა
  • * * * (და ხდება...)
  • ქართულად წერე
  • თან
  • ნიღაბი
  • მძიმე სიზმრები
  • ძალიან ადრე
  • * * * (ეს მთელი ცხოვრება)
  • წერტილი
  • რიწა
  • თოვლი დნება
  • გატეხილი ღამე
  • ყველაფერი
  • დაკარგული სისადავე
  • უცვლელობა
  • უძილობა
  • სხვა ეპოქა
  • ნისლიდან ნისლში
  • მინდა დროს იქით
  • დღეებს დღეები
  • * * * (შენ რაღა გითხრა)
  • * * * (ლაკონურობა შემიყვარდა)
  • ნივთების სიყვარული
  • სასაცილო მწერლები
  • * * * (კარგი, მადროვე)
  • გია მირზაშვილს
  • ბანალური თხოვნა
  • მოუსვენარი ვერლიბრი
  • ავტოპორტრეტი
  • * * * (ასე ამბობდა, – ჩვენ ვართ მგზავრები)
  • * * * (სათაურს ვეძებ და ვერ დავარქვი)
  • * * * (ვდგავარ ნაპირზე)
  • უეცრად
  • ეს
  • მონაკვეთი
  • ნაძვები