ლალე, ერთი მშრომელი და უკეთეს მომავალზე მეოცნებე ებრაელი ბიჭი, აუშვიცის საკონცენტრაციო ბანაკს სასწაულით იმის წყალობით გადაურჩა, რომ ტატუისტი გახდა ‒ ათეულათასობით ტყვეს ნომრავდა. ტყვეობის დროს ბევრი ტრაგედიისა და ნაცისტთა სისასტიკის მოწმე შეიქნა, მაგრამ მტკიცე რწმენამ, რომ აუცილებლად უნდა გადარჩენილიყო, გააძლებინა... მისმა თავდადებამ იხსნა სხვა ტყვეებიც ‒ მისგან მალულად მიწოდებულმა მოპარულმა პურის ნატეხებმა და ნუგეშისცემამ... გაზის კამერებში მოსაგუდად განწირული უამრავი ტყვეც სწორედ მისმა სიმამაცემ გადაარჩინა ‒ ლალე მათ ხელებზე ნომრებს ცვლიდა, ახალ ტატუს უკეთებდა. სწორედ იმ ჯოჯოხეთში იპოვა ნამდვილი სიყვარული ‒ მასავით ტყვე გიტა ფურმანოვა, რომელიც 1945 წელს, აუშვიცის ბანაკის გათავისუფლებამდე ორი დღით ადრე, სხვა ტყვე ქალებთან ერთად უცნობი მიმართულებით წაიყვანეს.
- პროლოგი
- თავი 1
- თავი 2
- თავი 3
- თავი 4
- თავი 5
- თავი 6
- თავი 7
- თავი 8
- თავი 9
- თავი 10
- თავი 11
- თავი 12
- თავი 13
- თავი 14
- თავი 15
- თავი 16
- თავი 17
- თავი 18
- თავი 19
- თავი 20
- თავი 21
- თავი 22
- თავი 23
- თავი 24
- თავი 25
- თავი 26
- თავი 27
- თავი 28
- ეპილოგი
- ავტორის შენიშვნა
- დამატებითი ინფორმაცია
- ბოლოთქმა
- მადლობა