„გურიაში ღმერთი თავისებურად სწამთ: პირჯვარს ისე სწრაფად იწერენ, მამაზეციერი ვერაფრით შეამჩნევს.
გურულების საუბრიდან ორ სიტყვას თუ მოჰკრავ (წაჰკრავ, გამოჰკრავ) ყურს, კმაყოფილი უნდა დარჩე.
სოფელ ლიხაურში, ძველ კლუბში, საქართველოში ერთ-ერთი პირველი დისკოთეკა გამართეს.
ბევრ გურულს საწერ მაგიდაზე ამერიკის დროშა აქვს გადაფენილი.
სოფელ ნატანებში, რკინიგზის სადგურის მოედანზე, სტალინის შთამბეჭდავი ძეგლი იდგა რუსეთ-საქართველოს ომამდე.
გურულებს ჭყინტი ყველის ჭამა უყვართ.
თვალის ჩაპაჭუნებაც.
გურია „სიცოცხლის სამოსახლოა“, რაც, რა თქმა უნდა, ნიშნავს: „გურიაში რა გინდოდა, თუ სიკვდილი არ გინდოდა“.
ასე დავიწყოთ“... – გიორგი კეკელიძე
- გიორგი კეკელიძე
- თავი პირველი: სანამ სიცოცხლე დაიწყება ანუ სიკვდილი და ეროტიკა გურიაში
- თავი მეორე: მარად ახალი თოვლი
- თავი მესამე: სხვა მანდარინები
- თავი მეოთხე: ზურიკო. მამაჩემი
- თავი მეხუთე: მამაჩემი. ზურიკო. სხვა თავი
- თავი მეექვსე: მენდე-მედიკო
- თავი მეშვიდე: სამი ვერმოხდილი ბოდიშის გამო
- თავი მერვე: სოფელი. წასვლა. სოფელი.
- თავი მეცხრე: გურული მატარებლის ამბავი
- თავი მეათე: ცალთვალა სამთვალა კაცი – ვაჟა-ფშაველა
- თავი მეთერთმეტე: „სამეგრელოს გარდა?”
- თავი მეთორმეტე: მარტის საქმე
- გაფანტული თავი
- მეორე წიგნის ბოლოთქმა