იოსებ გრიშაშვილმა მე-20 საუკუნის ქართული პოეზია გაამდიდრა ქალაქური მოტივებით. სოციალურ და სამიჯნურო თემატიკაზე შექმნილმა ლექსებმა ავტორს დიდი პოპულარობა მოუტანა. ნაკლებად ცნობილია მისი საბავშვო ლექსები.
გრიშაშვილმა დიდი წვლილი შეიტანა XX საუკუნის ქართული ვერსიფიკაციის რეფორმაში. მის ლექსებს გამოარჩევს ორიგინალური რიტმი და რითმა, თავისებური ბგერწერა, შთამბეჭდავი პოეტური სახეები.
- ყდა
- თავფურცელი
- სიმღერა გადახვეწილისა
- ერთ ქალს
- დაჰბერე, ქარო!
- მაჯამა
- გარეუბნელი ბიჭის სიმღერებიდან
- რომანსი
- ჩამომეხსენი
- ორი სურათი
- სინანული
- მიყვარდა
- მტანჯველო ჩემო!
- განთიადი
- ნიავს
- ჰეინესებური
- სიზმრად
- ზამთარი
- შენი ქვითინი
- ჩემი მელოდია
- ობოლი ნავი
- მძულხარ - მიყვარხარ!
- მიმღერე, ტურფავ!
- ნუ თვალთმაქცობ
- როს დაღამდება
- რად მინდა
- მწუხრი
- სატრფოს
- ამონათქვამი
- თუკი
- ნუ
- მიხმარე ფარად
- მოგიახლოვდი
- „დამივიწყეო!“
- გიჟო, მიყვარხარ!
- ნისლი
- ფიქრთა ტალღავ!
- ჰაერს ნავი გამოვტაცე
- თაიგული
- მაისი
- გენაცვალე
- ღამეა
- სერენადა
- ორი მიმოზა
- გზა მშვიდობისა
- ქალის სიმღერა
- პაემანი
- დილა
- ქარი
- სოსანი
- შენ და მე
- მაშინ გეტყვი
- ცრემლთა ზღვაზე
- მთვრალი გეგონე?
- გამოზაფხულდა
- მნათობი მთებსა მიეფარა...
- ხა, ხა, ხა, ხა!
- დარჩი, ნუ მიხვალ!
- მგოსნის საფლავი
- სანთური
- ვაჟას მთაო!
- რითმებისგან ლექსი დავწან
- ოცნების კოცნა
- ლერწამი ხარ...
- წმინდა ხარ, წმინდა!
- ნამი
- ფიფქის ვარდო
- ჩემს გველს
- ტოროლა
- პოეზიის მტრებს
- ჩუმად, ჩუმად!
- ოლოლ! ოლოლ!
- შენთან ყოფნა აღარ მინდა
- სიოს ვკითხე
- მგოსნის აღსარება
- პასუხი
- გამმა
- ტბის დედოფალი
- ჩემი ნანა
- ვფიცავ...
- მზე
- მაისის ჩურჩული
- თოვლის ფიფქი
- აღმოხდა კვნესა...
- რუ
- და არც მოვტყუვდი
- სიჩუმეს
- თქვენ, ჰეი, გესმით?!
- ნ. ზ. ცხვედაძის ხსოვნას
- სანთლების ხეივანში
- ოქროს ფეხი
- *** (გული აღარ შაირობს...)
- დაიხსომე
- პასუხი
- ჰაუ, მოგელი, აქა ვარ, აქა!
- ჩემთან მოდი!
- ცა, ცა სტირის...
- ჩემს დეზდემონას
- ჩემი ლექსი
- ტალღების კონცერტზე
- სამშობლოს ნანგრევებში
- უცნაური ბარათი
- ურვა
- ზღვაზე
- რა ვქნა
- რა მელექსება!
- დიანას ისრები
- ფიჭვ-ნაძვნარში
- მეორეს
- მე მივდივარ
- ქალწული ყვავილი
- გულის საგანძურიდან
- შავგვრემანი ღამე
- მთვარის ანარეკლი
- ნიავს სცივა
- ნარგიზი
- შორეულს
- მიხაკის მტვერი
- მიტკლის ბაგე
- ტყეში
- უიმედო იმედი
- დააჩქარე! დააჩქარე!
- სალომეას სურათზე
- ასაღამურდა...
- ქინძისთავი
- აცივდა
- თალხი კაბა
- პოეტი
- ზღაპარი გამაკში
- ხელთათმანის ღილი
- გელოდებოდი...
- რა კარგი ხარ, რა კარგი!
- აპრილი და მაისი
- ვარდისთვე
- დაიგვიანე
- შენ და ბუნება
- ხანძარი
- კრიალოსანი
- შემოდგომა თბილისში
- მოღალატეს
- სატრფო ავად გვყოლია
- ჩემს დანიშნულს
- არც „ჰოს“ ამბობს, არც „არას“
- ქართული სიმღერა
- ჩემო მშვენებავ!
- ოღონდ მაცალეთ
- ვინც არ უნდა სთქვას!
- ხახეს
- ის
- მეტყველი ცეკვა
- ლექსის შექმნის დროს
- ერთ მეჯლისში - ერთ ქალზე
- ბარათებიდან: შენს მდადეს
- ლოცვა ჟამსა წყევისასა
- მესამეს
- არა, უნდა გაგებუტო!
- ვარდის კვნესა
- კვირაძალი
- ო, შოთა! შოთა!
- გლარჯის მილი
- გაგაცილე და...
- თვალნი ელამნი
- ვაჟა ფშაველას
- აკაკის გარდაცვალებაზე
- წარწერა საფლავის ქვაზე
- ალექსანდრე სუმბათაშვილს
- სიყვარულის ნეკროლოგი
- წაღვერში
- მა - ს
- თამარს
- შთაგონება
- სანთლის ტირილი
- მქონდა სიტყვები! მქონდა ოცნება!
- ყურთბალიში
- თვითმკვლელობა
- დამიბრუნდი! დამიბრუნდი!
- დათოვლილი მედროშე
- ქუთაისი
- სონეტები „ყანწელებისადმი“
- მესამე მოქმედება
- მითხრეს
- სურნელება ძველი ხელთნაწერებისა
- ჩემი დედოფალი
- მარიჯანს
- ჩემი კერძო წერილები
- „გიჟი ხარო!“
- სიმღერა
- სონეტი
- თათრის ქალი სუბსარქისში
- ლია!
- მეფე ვახტანგი
- ლოტოსი
- მარგარიტა გოტიეს
- გასტროლიორის თაიგული
- პატარა სონეტი
- შენი ყელი
- ციცინათელები თმებში
- ქორწილი ჩვენუბანში
- აშპაშხანისკენ
- ზეგ!
- ელექტრონი ფოთლებში
- ლეილა
- ერთგვირგვინოსანს
- ტფილისის მიწა
- ლადო მესხიშვილი გარდაიცვალა!
- ცარიელი სავარძელი
- პატარას
- ჩემს მამას
- მე და ევროპა
- კათაკმეველნო
- საქართველოს მეგობარს
- კულისებში
- ჩემს დისწულს
- იღბალი დისონანსებით
- ჩემი ლოცვა
- ოთხი დრო
- გამოთხოვება ძველ თბილისთან ანუ დუდუკის საარი ქარს აღარ მოაქვს
- ძველი ბალადა
- ლამაზმანებს
- შენ გაირყვნები
- ჩემი აღმართი
- აპრილი თბილისში
- ბორჯომის ჩანჩქერთან
- აგარაკზე
- ნ. ლ.
- რომანსი
- სცენიდან
- მარჯანიშვილის სურათთან
- მეთევზის სიმღერა
- თბილისი იყო ჩემი ლექსის მასწავლებელი
- მანოლა
- ნამცვრევი
- მუსტაფას ვირი
- ილია საგურამოში
- აცრემლებული თვალი
- შოთა რუსთაველი ჩემს ბიბლიოთეკაში
- მაიკო ორბელიანის „ვეფხის-ტყაოსანი“
- პუშკინი და ილია
- ნარინჯიანო
- მთაწმინდა
- სამშობლოსადმი
- ჯილდო
- გრიგოლ ორბელიანი კომკავშირის ხეივანში
- გენიოსების ბედი თბილისის ბაზარზე
- დედის წერილი ახალწვეულ კომკავშირელს
- ბაბაჯანას ქოშები
- მიყიდე
- ზარმაცი
- ონავარი
- ჯამბულს
- მარიჯანს
- ვანო სარაჯიშვილის ხსოვნას
- გაზაფხულის მოლოდინში
- სადღეგრძელო
- მეისტორიევ, წიგნი დახურე!
- ლენინგრადს
- ორი სიტყვა
- დაობლებული ბავშვებისათვის
- მოწოდება
- თბილისის პოეტი
- საიათნოვას ჭიანურით
- პასუხად ახალგაზრდა მწერლებს
- ყველა სადღაც მიილტვის
- ელისაბედ ჩერქეზიშვილის იუბილეზე
- როცა ხარფუხის გზებზე
- ჩემი თბილისი
- აბაშელს
- პუშკინის ქალაქში
- გამარჯვების გაზაფხული
- ვაჟას მოსაგონრად
- ფრონტელი და
- ყურადღება
- მეგობრები
- საათის ისრები
- აკადემიკოსი ივანე თარხნიშვილი
- ხელი
- სულწასული ნუცა
- შენ კი სადა ხარ?
- ახალგაზრდა მასწავლებელს
- სალამური
- ნატა ვაჩნაძეს პარტერიდან
- ი. გრიშაშვილს
- ეპიტაფია
- მომღერალ ქალს
- მეგობარი
- სამგორი
- ლენინის მოედანი
- ახალი თბილისი
- ფოსტალიონი გულდა პიონერთა ბანაკში
- დიაღ, მოუსვენრობა
- დავბერდი? არა!
- რაც არ იცი, ჰკითხე სხვასა
- თბილისი, ბაქო და ერევანი
- სქოლიო
