ჩრდილი უშუქოდ ვერ იქნება... ერეკლე შველიძის პოეზია ბევრ ჩრდილს, ა-ჩრდილსაც შეიცავს, სადაც მრავალი პარადიგმაა, მაგრამ ეს ლექსები გენეტიკურად ქართული პოეზიის იმ სასიხარულო ფაქტს მიეკუთვნება, სადაც მერანსა და ყორანს შორის კამათი, შუქ-ჩრდილების ყოველდღიურ, ყოფით დიალოგში მოისმის. მთავარი ღირებულება სწორედ იმაშია, როგორ განიცდის ან რეაგირებს ამ ძნელადშესამჩნევ მოვლენაზე თავად ავტორი. საით მიმართავს შინაგან შუქს, სად დაახვედრებს გემოვნების პრიზმას და როგორი მხატვრული ხერხით მოგვაწვდის შუქის მაცნე ჩრდილს...
- ყდა
- თავფურცელი
- წინასიტყვაობა
- * * * (ახლა, როდესაც არის აგვისტო)
- * * * (გადალახე თავი შენი!)
- * * * (ის დაიბადა რომელიღაც ქალაქის უბანში)
- * * * (რა ლამაზია, როცა ოცნება)
- * * * (მე დავაკვირდი)
- * * * (სულ სხვანაირი თვალთახედვა აქვს ცხოვრებაზე)
- * * * (ცხოვრება მშვენიერია)
- * * * (მაშინ რომ ვცეკვავდით)
- ამბავი ერთ გოგოზე ორ ნაწილად
- * * * (მე მიყვარს ლუდი)
- * * * (ვინ ხარ შენ – უსიცოცხლო თოჯინა?)
- * * * (თუ ამ ცხოვრებას ვუწოდებ სიზმარს)
- * * * (შენი გულისთვის)
- * * * (დაიფრინე წუთები და წერე)
- * * * (ვინ იყვნენ ის ცუდი ბიჭები)
- * * * (ათოვდა ღამით ქალაქს)
- * * * (მთვარე ღრუბლებს ფოლადივით გასჩრია)
- * * * (ბევრი ვიფიქრე, ბევრი ვიფიქრე)
- * * * (როგორ მიყვარდა, როცა ვიწექი)
- * * * (შენ ბარში ზიხარ, გარეთ კი თოვლი)
- * * * (ჩრდილი წვებოდა ქალაქზე ნელა)
- * * * (იფარებოდნენ თოვლით ქუჩები)
- * * * (იშმუშნებოდა თავისთვის ქურა)
- * * * (ენთო ნათურა და შუქი იწვა)
- * * * (ისინი ისხდნენ და საუბრობდნენ)
- * * * (ის შეიშმუშნა, თავი ჩახარა)
- * * * (შენს თვალებიდან ვხედავდი ქალაქს)
- * * * (ერთხელ, როდესაც დნებოდა თოვლი)
- * * * (ღამემ გადაგატარა, დაგსვა მავთულხლართებზე)
- * * * (ქარში გაწეწე ბევრი იმედი)
- * * * (ახლა ისეთი ტლანქი ღამეა)
- * * * (როცა ცხოვრება ასე გეცლება)
- * * * (შენ ისევ ხედავ შენი ფანჯრიდან)
- * * * (ძველ ჩაიდანზე დარჩენილ ლაქას)
- * * * (ჩემს ფანჯარასთან ღამეს რომ ათევს)
- * * * (როცა მე და შენ ოთახში ვრჩებით)
- * * * (შენც მოსცილდები ბოლოს ყველაფერს)
- * * * (მე ვიცი ისევ, თუ როგორ მოდის)
- * * * (აქ ჩამოსხდომა მოუნდებათ ისევ ბეღურებს)
- * * * (რა სასტიკად აქანავებს ქარი მბზინავ მავთულებს)
- * * * (არ შეამჩნევდი დილით არაფრით)
- * * * (ერთი გზა არის და მიზანიც)
- * * * (შრიალებს ფარდა)
- * * * (გულზე გადაგდის მოგონებათა ცხელი ჭავლები)
- * * * (როცა კეთილი ხარ)
- * * * (შენ პარკში შენთვის ხეების ჩრდილში)
- * * * (ვდგავარ ფანჯრებთან შენი)
- გაზაფხულის შემოსვლა
- * * * (და მე გიკოცნი ხელისგულებს)
- * * * (არსებობენ ნივთები)
- * * * (აქ ცხოვრობენ ადამიანები)
- აგარაკზე
- სხვა სანაპირო
