2003-2013 წლებით დათარიღებული კრებული იმ ლექსებს აერთიანებს, რომლებიც ეპიკური წიგნებიდან მეტაფიზიკურ წიგნებამდე წუთ-წამიანი ამოსუნთქვის ჟამს „დაიმღერა“ ბესიკ ხარანაულმა.
სიმღერას ტყუილად არ ვახსენებთ, ეს ლექსები შეგვიძლია სიმღერის ჟანრსაც მივაკუთვნოთ, თუკი ეს ჟანრი საერთოდ არსებობს ლიტერატურაში და თუკი ის ხალხური ინტონაციისა და მსოფლხედვის გამოხატულებად ისედაც აქცია ერთი-ორმა დიდმა მელექსემ და პოეტმა.
თვითმყოფად სილაღესთან ერთად, ამ პოეზიას თან დიდი ფიქრისა და ტკივილის ნაკადი ახლავს. ეს ყოველივე კი ისეთ ენაში მთლიანდება, რომელსაც მეტა-პოეზიაში აქვს სათავე და ჩვენს სინამდვილეში კი დღესასწაულად ითარგმანება.
- ყდა
- თავფურცელი
- მეფე-პოეტი
- ცუკანი
- ცუკანის თეთრმა პერანგმა
- ღამე ცუკანთან
- თავსაცინარი
- ფანჯრები სულ დამეჩრდილა
- ორი შელოცვა სიბერისა
- სიკვდილისა
- ბოდიშს გიხდი, საქართველოვ!
- გოგოს ფეხი აუცურდა სისხლის ნატალახევშიო
- გაზაფხული ხომ დავკარგე, მექნება კი ზაფხული?
- არის დრო, ადამიანი...
- სიმღერა
- რატომა გქვია სამშობლოვ, ასეთი მწარე სახელი
- დამაღამებინე, გამათენებინე!
- გაზაფხულდა, საქართველო!
- სტატისტი
- * * * (შენ ამას არავინ გაგიმხელდა)
- * * * (ხეს შემჭკნარი ვაშლები)
- * * * (გადაჭრილი თავი ადგათ)
- * * * (მიიჟეჟა-მოიჟეჟა)
- * * * (არ იყო მშვიდი, მიწის პატრონო)
- * * * (შიგნით რომ რჩებოდეს სიყვარული)
- * * * (ძნელია ზურგშექცეული ცხოვრებისთვის)
- * * * (ცხოვრება სხვაა, სხვა გზისაა და სხვა დროსია)
- * * * (ძალიან ვეწყობით ერთმანეთს ნიორი და მე)
- კაცი და სახლი
- * * * (კარგი და ცუდი გარემოების)
- მათხოვარი
- * * * (ტკბილისა ჭამასა ზედა ვბრკოლდები)
- * * * (რაც კარგი არის, ღმერთმანი)
- * * * (ისე მიყურებენ ზოგნი)
- * * * (სიღარიბე ისე მარადიულია)
- * * * (კაცის ნაწერი კაცზე - ახია)
- სხვა სიმღერა
- * * * (გვარი დავაჯიბროთ)
- * * * (განა კი ვიცოდი, ვინ იყო პოეტი)
- * * * (განვაცხადო უნდა აწვე)
- * * * (მე სუყველა მიმატოვებს)
- * * * (თითქოს კაცი ვარ ნასწავლი)
- * * * (მე ის მიკვირს)
- * * * (დავდივარ და ვერ გპოულობ)
- ორი ბერფუყი
- * * * (მაგ ქაღალდში რა ამოგდის)
- * * * (ყველაფერმა გიღალატა)
- რომელ-ა მიწა?
- სრული თავგადასავალი
- ლექსი როდი არის სარკე
- ამის მოუბარი...
- ნამდვილი ამბავი
- ეშმაკთა უეშმაკესი
- შინმოუსვლელი ქალები
- უ-ფქა-ღა-ყაშ
- * * * (ჩემო ქალავ)
- ვისი - ვისშია?!
- ასაკი
- მე-ბესარიონის დაუგეგმავი დიალოგი აჩრდილთან
- * * * (მენატრება სიყვარული)
- * * * (აადეო, ადეო)
- * * * (ბედაური ვარ ავბედი)
- * * * (დაღლილი ვიყავ, გვემული)
- * * * (დაიძინე, ძველო, მწველო, მსმელო, მფსმელო)
- * * * (ჩიტი რომ ვიყო დაგასკინტლებდი)
- * * * (დაუბერე სულის ქურავ)
- * * * (რამდენი წვალება და გაზრდა უნდა ამ სიკვდილს)
- * * * (ცუდად შრომაი)
- * * * (სულები არა გვსჯიან)
- * * * (სხვები მოდიან)
- ჩემი თავი ხომ ჯერ ოთხმოცი წლისაც არ არის...
- * * * (რას ვიმამაცო)
- ხარანაული ხარეო?
- * * * (ოხერი არის ზამთარი)
- * * * (ხალისი თებერვალშია)
- * * * (მიწაზე ვთქვი - რა მიწაო)
- * * * (ამხსენ ფეისბუკის ჯაჭვი)
- * * * (გოგო - ენჯეო-არსება)
- * * * (ვერაგი ვერაგობდაო)
- ღამეების გატეხვაში...
- „გასწიე ხარო, გასწიე!“ -ს ხმაზე
- * * * (სამი არ გაიწურთნება)
- * * * (პოეტს ჭკუამდე არ აცდის ნიჭი)
- * * * (ამას რომ წარმოვიდგენ)
- * * * (როცა აცივდებოდა)
- ნატვრა ლამაზ თვალებისა
- * * * (ხეებს ტოტები დატყდათ)
- სამოცდახუთმეტი
- * * * (მეყოფა, გულით რაც ვწერე)
- საქართველო არის „იყო“, საქართველო არ „არის“
- * * * (დალოცვილმა ჩემმა ბედმა)
- სამსახელიანი ისტორია ერთი საგნისა
- * * * (ქმარი თუ არ არის მქნარი)
- * * * (შენ ის კაცი არა ხარა)
- * * * (ცუდები აიალღოვე)
- * * * (დედოფლად დასვეს გომბიო)
- * * * (აღარც ახალი არ არის)
- * * * (მე რა ვუთხარი ვაჟკაცსა)
- * * * (ათი ლექსით გავასწარი)
- დალოცვილი საგებელი
- მალექსებელი
- ძველი კომპიუტერი
- * * * (ხანდახან კაცი ორივეა)
- * * * (ყველა მიღნავის თავის ბავშვობას)
- * * * (ამ ცხოვრებას არ უხდება)
- * * * (მე ისევ ის ბავშვი დავრჩი)
- * * * (შოუბიზნესი აყვავდა)
- * * * (ცხვარს რომ შიმშილი გაეძლო)
- * * * (ბედი მოდის, ბედი მოდის)
- * * * (იზრდება ბიჭი და ჰგონია არ გაჩენილა)
- * * * (წესი კი არ დავიყენე)
- * * * (ბავშვობაზე როცა ვისმენ)
- საშვილიშვილოები
- * * * (აქეთ ქიტო, იქით ცვატა)
- * * * (ელენე, ფეფო, მართაო)
- * * * (ელენეს უყვარს ფეფო)
- * * * (მე ბებერი ჩოჩორი ვარ)
- * * * (ჯერ არავის ვუნახივარ)
