ელინორი – წითური თმა, უცნაური ჩაცმულობა. ზურგს უკან უდგას ბიჭი, ვიდრე არ მოიხედავს, გარინდული უწევს გვერდით, ვიდრე არ გამოიღვიძებს... პარკთან შეხვედრის შემდეგ, იმ კოსმონავტს ჰგავს, ერთბაშად რომ დაკარგა დედამიწასთან კავშირი. მსუქანია, მაგრამ პუტკუნა ტუჩები ნაკლად ვერ ჩაითვლება. პარკი – ყოველთვის იცის, გოგონას რომელი სიმღერა მოეწონება და რომელი – არა. წინასწარ ხვდება, რისი თქმა უნდა და, ვიდრე ელინორი თხრობას დაასრულებს, უკვე იცინის. სხვა გოგონები ისე „ამოაგდო“, როგორც კომპიუტერმა უცხო ფორმატის დისკი, მასთან შეხებისთანავე კი მაშინვე მიხვდა, რომ „წაიკითხა“... თექსვმეტი წლის გოგო და ბიჭი. უკვე საკმაო დიდები არიან და იციან, რომ პირველი სიყვარული დიდხანს არ გრძელდება, მაინც ჰყოფნით გამბედაობა, სცადონ...
- რას ფიქრობს Liberteens ამ წიგნზე?
- რეინბოუ რაუელის „ელინორი & პარკი“– მსოფლიო გამოხმაურება
- 1.
- 2.
- 3.
- 4.
- 5.
- 6.
- 7.
- 8.
- 9.
- 10.
- 11.
- 12.
- 13.
- 14.
- 15.
- 16.
- 17.
- 18.
- 19.
- 20.
- 21.
- 22.
- 23.
- 24.
- 25.
- 26.
- 27.
- 28.
- 29.
- 30.
- 31.
- 32.
- 33.
- 34.
- 35.
- 36.
- 37.
- 38.
- 39.
- 40.
- 41.
- 42.
- 43.
- 44.
- 45.
- 46.
- 47.
- 48.
- 49.
- 50.
- 51.
- 52.
- 53.
- 54.
- 55.
- 56.
- 57.
- 58.
- მოკლე ინფორმაცია ავტორზე