ხარჯამის ბაღში, სად იზრდება სულის ლურჯი ხე, სად ჰყვავილობს ნარინჯ–თურინჯი და ხილი მათი უმტკბარესია, სად ჰყვება ზღაპარს ურძნის მარადმწვანე ბუჩქი, სად გალობს ლურჯი ფრინველი ზეციურ ხმებით, იქ, სწორედ იქ იშლება შენი ბედის ვარდი; ეძებე დიდხანს, თუნდაც დაგჭირდეს მთელი ცხოვრება, ეძებე ვარდი შენი სულისა და ოდეს იგი იხილო გაუშლელი ლურჯი კოკორი, მიიჩნიე იგი უფლის ნიშნად, უფლის წყალობად... უნდა ელოდო, ელოდო დიდხანს, თუნდაც დაგჭირდეს მთელი ცხოვრება, არ დაგეძინოს, არ მოგშივდეს, არ მოწყურდეს, არ შეგეშინდეს, არ დაკარგო რწმენა ესრე შეურყეველი; და მერე როცა შენი სულის ლურჯი ვარდი დაიწყებს გაშლას, უნდა მოასწრო და შეისუნთქო სურნელი მისი.
- * * * (თევზივით ჩუმი საღამო იდგა)
- გველეთის მთვარე
- თოთიას დარდი
- ლექსო, შენ საქართველო ხარ
- * * * (წუხელ მესიზმრა ომები)
- ქავზე მიკრული მკლავები
- დაწყევლილი
- * * * (ამქვეყნად დარდით ვიცხოვრე)
- გაგას ცხენი
- * * * (უკრავს დაფი და ბობღანი)
- * * * (მოწყენილი ვზივარ)
- ანატორი
- * * * (შუნო, კლდით ფრთხილად მზირალო)
- იქნებ, ოდესღაც...
- * * * (არა, არას რა, არცარა)
- მცხეთას ვცხოვრობდი
- გაწყვეტილი სიმები
- * * * (აიშლებიან სამებაზე თეთრი ნისლები)
- ტერენტი
- * * * (დარდისგან შეწუხებული)
- * * * (ვერცრა ხმლითა ვთქვი სათქმელი)
- მიწის დედა
- აბა, რად გინდა იყო ხევსური
- * * * (ცხელი ივლისი გავწურე მაგრად)
- არცა ხმალი მაქვს
- აგონია
- ყორნების აღლუმი
- მუხრანის ბოლოს
- წვიმს გრემისხევში
- * * * (მომწყინდა როკვა... დაღლილ გულს)
- დღე ჩამოილია
- რომელი ხარ
- კრწანისი
- დაბადება
- * * * (ცაო, მომეგებე, მექეც პურ–მარილად)
- სიკვდილის განცდა
- ოღონდ მინახულე
- * * * (ღამით გაიგებს შენს ამბავს ძეწნა)
- * * * (მოდის ნოემბერი, ჩუმად გვეპარება)
- მეგობრებს
- * * * (გულმა გაიღიმა, სული დამშვიდდა)
- * * * (სულის სიმებს მიჟღარუნებს მთვარე)
- * * * (ვიომე, ვომობ, ვიომებ)
- * * * (ეს დღეც ჩამოღამდა მქისედ)
- * * * (მთვარეს შევყეფ, ვით ბულბული ვარდსა)
- * * * (მდინარესავით ადიდდები)
- ტრიოლეტი
- ბერდედას – მერი ღუნაშვილს
- * * * (აქედან – შენამდე, შენიდან – აქამდე)
- * * * (ყელში ვიბრუნებ კივილს)
- * * * (ბეღურებივით გაფრინდნენ წლები)
- სონეტი
- * * * (გადაიხარა შენი სამშვილდე)
- * * * (კედელზე ნესტი, ჭერზე პეპელა)
- * * * (მბორგავო ბედო, რას მემართლები)
- * * * (არცრა სიცოცხლის ვალი მაქვს)
- * * * (დროის იქით, სივრცის იქით)
- * * * (ცა გაიხსნება...)
- ნეტარ არიან
- რიოში დროება
- ამაოდ
- ერთი, ორი, სამ–სამი...
- * * * (ედემის ბაღში დგას სიცოცხლის ხე ფესვგამხმარი)
- სინათლის მგზავრი
- ლეღვის ხე
- აპოკალიფსი
- სიზმრის ნაფლეთები
- * * * (ერთი და ორი – გავა ეს წელიც)
- წუთისოფელი
- მებაღის სიზმარი
- ბიბლიურ–ისტორიული მირაჟები
- ირონიული პასაჟი აღმოსავლურ ასპექტში
- „ელი, ელი ლამა საბაქთანი?“
- იყო და არა იყო რა
- გაზაფხულის მელანქოლია
- ტახტი
- * * * (ცხრა მთა გადავიარე)
- ნაბახუსევზე ნამზერი კოლხური მისტერია
- * * * (დღეო, უცბად ნუ დამახრჩობ)
- ჩამაიარა სიკვდილმა
- * * * (საღამოს ტყეში იქნება წვიმა)
- * * * (ადექი დილით ადრე, გადი გარეთ)
- * * * (ჩავყურებ საკუთარი სულის უფსკრულებს)
- აპათიური ტრიოლეტი
- 8 თებერვალი
- * * * (ზიხარ და ფიქრობ – განიცდი აწმყოს)
- * * * (დავეძებ, მაგრამ ვპოულობ ვერსად)
- * * * (უფლის საბძელთან დაფარფატებს ჩემი აჩრდილი)
- * * * (დღეს ნასვამმა სოლოლაკი მოვიარე)
- * * * (მიწა იმედს მიქრობდა)
- * * * (სულმა გაიწკრიალა – გაწყდა ვერცხლის გორგალი)
- ბრუნავს სამყარო
- * * * (მე აქ ვყოფილვარ, ამ კედლებში მივლია მარტოს)
- ადრიან დილას ჭერმის ყვავილის სურნელი
- ხევსურეთის შავ–თეთრი სევდა
- * * * (დილა რძესავით არის აჭრილი)
- გაფრენა მინდა
- შემინდე ქრისტე
- ლურჯი დუმილი ხარჯამის ბაღისთვის
- * * * (ისევ პირქარია, გასკდა სულის აფრა)
- დღე – დეპრესია
- ინდური ანდერძი
- აქ ვარ უფალო!
- შამანის სიმღერა
- სოფელი. ქალაქი.
- 33
- ძველინდური მოტივი
