„მეცხრე მთაც გადავიარეთ“ მომდევნო წიგნია „ჩვენი სამშობლოს“ სერიიდან. ამ წიგნის გმირებმა კვლავ განვლეს ახალციხე, ადიგენი და გოდერძის უღელტეხილით ჩავიდნენ აჭარისწყლის ხეობაში. აი, მათი მარშრუტის სქემა უღელტეხილიდან: გოდერძი, ხულო, შუახევი, ქედა, გონიო, ბათუმი, ქობულეთი, ლანჩხუთი, ოზურგეთი, ჩოხატაური, ვანი, ბაღდათი, ზესტაფონი, ჭიათურა, საჩხერე, გომი. რუკას რომ დახედოთ, დაინახავთ, რომ აჭარა-იმერეთის ქედს ირგვლივ შემოუარეს და შემდეგ კორტოხით (ლიხის ქედი) გადმოვიდნენ ქართლში. საერთო დიდი გზიდან მათ აჭარა-იმერეთის ქედი ორგან გადაკვეთეს: ბახმაროდან გადავიდნენ აჭარისწყლის ხეობაში და ბაღდათი აბასთუმანში, სადაც ყანობილის მთაზე დაათვალიერეს ობსერვატორია. ღამეს ცის ქვეშ ათევდნენ; თუ წვიმის საშიშროება იყო, კარვებს დგამდნენ. გზადაგზა ბევრი რამ გადახდათ, დაიღალნენ კიდეც, მაგრამ ძალიან ბევრი ნახეს, ბევრი გაიგეს, უფრო ბევრი ისწავლეს და შინ ბედნიერნი დაბრუნდნენ. თხრობა ყოველთვის გზას არ მიჰყვება, ზოგჯერ საკითხის განხილვა მგზავრებს უკანაც აბრუნებს.
- ყდა
- თავფურცელი
- მთის სიმფონია
- ტანჯული ქალაქი
- ყველა თავისას ჩიოდა
- ბუნების სიმფონია
- ლტოლვილები
- მემთევრე
- ზოგი რამ ხეობაზე
- ხიზანი
- ვაზის ცრემლი
- ცვილის სანთელი
- დიალოგი პირველი
- დიალოგი მეორე
- სადაურსა სად წაიყვან...
- ევფრატის წყალწაღებული
- სამშობლოდან გადახვეწილნი
- შქერის ტყვე
- მოუსვენარი
- ეშმაკი რას დააკლებს
- ირმის რძით ნაგები
- დიდი კერა
- უნებლიეთი დიალოგი
- მზეკაბანი
- ზოგი რამ ძველი
- ძველი კვნესა და ახალი სიხარული
- გზა შორიდან მოდის
- „ახლორებს მთანი“...
- დახუჭული თვალი და ბუჩქი
- დაუპატიჟებელი მცენარენი
- კრიმანჭული
- ჰაერი, ჩაი თუ ნავთი?
- დაუსრულებელი სიკეთე
- ანას ნაფუძარი
- დაილოცოს
- ხინო
- ატმის ყვავილი
- კაი ყმა
- მწარე ღიმილი
- ახალი ქვეყანა
- სიხარული, მწუხარებით შეცვლილი
- ჩაფერფლილი ელვარება
- წარსულიდან მომავალში
- მოწყვეტილი ვარსკვლავი
- „გულზე დამადგით ფეხი ყოველმან!“
- ერთი სისხლის ვართ
- კაცხის სვეტის ნათელი
- დიდი იმედი
- სავანის ბრწყინვალება
- ბრწყინვალება შავი ფერისა
- მოდი, ნახე
- საქართველო ტაშის გულზე
- სქოლიო
