„მორბის არაგვი, არაგვიანი“ „ჩვენი სამშობლოს“ ციკლიდანაა და უშუალო გაგრძელებას წარმოადგენს წიგნისა „ცხრათვალა მზის ქვეშ“. „მორბის არაგვი, არაგვიანი“ აგვიწერს არაგვის, ქსნის და ნაწილობრივ ივრისა და თერგის ხეობებს. ჩვენმა მოგზაურებმა ბევრი იარეს და ბევრიც ნახეს. მცხეთიდან დაიწყო მათი მგზავრობა. მოიარეს მუხრანის ვაკე, სარკინეთი, შიომღვიმე, ახალგორი, ლარგვისი, ყელის ტბა, ლიახვის სათავეები, ლომისა, გადაკვეთეს ალევის ქედი და ჩავიდნენ არაგვის ხეობაში. მლეთიდან ჯერ თერგის ხეობას ეწვივნენ, სადაც ბევრი საინტერესო რამ იხილეს. თერგის ხეობიდან იბრუნეს პირი და არაგვს ჩამოჰყვნენ, ჭოპორტში კვლავ ძია პავლეს შეხვდნენ და მასთან ერთად ივრის ხეობის ნაწილიც მოინახულეს. გზადაგზა გაეცნენ მხარის გეოლოგიურ წარსულს, მცენარეულ საფარს, ფაუნას, ისტორიულ ძეგლებს. ჩვენმა მოგზაურებმა ძველი გამოცდილება გამოიყენეს და თან ისტორიული წიგნებიც წაიღეს, მათ შორის, ვახუშტი ბაგრატიონის საქართველოს გეოგრაფიაც და ბევრ რამეს ადგილზე ამოწმებდნენ. მომავალ წელს დაივლიან ქართლს, მესხეთ-ჯავახეთს და მესხეთიდან გოდერძის ზეკარით გადავლენ ჭოროხის ხეობაში.
- ყდა
- თავფურცელი
- თავი I. შემომეყარა ყივჩაღი
- ძეძვი და მუხა შეიბნენ…
- ურკინო სარკინეთი
- ტაბარუკი
- ღვინო და იორდასალამი
- დაე, იცოცხლოს ხოხობმა და ირემმა
- თავი II. იცრემლება ცხავატური სურა
- ცრემლი მარგალიტად ქცეული
- აღარ გაივსება ცრემლით სურა
- გენაცვალე ქერის პურო, ანაცერო დიკისაო
- ლარგველების ნაფუძარი
- მთაში დაკარგული სარკე
- რქამოტეხილი ჯიხვი
- თავი III. მორბის არაგვი არაგვიანი
- გწყალობდეთ ლომისის მადლი
- მკერდში დაჭრილი ხეობა
- უკანასკნელი ნავსაყუდელი
- სისხლის წვიმების დროსაო
- ციდან შემოესმა რეკა
- ტყვეობაში მოქცეული ცხვრის ფარა
- ერის საგოდებელი
- ნუ დაჰკარგავ ძველსა გზასა
- კვლავ იპოვა ძველი ბინა
- მზე შინა და მზე გარეთა...
- სქოლიო
