ამ რომანის წერა წლობით გრძელდებოდა. წიგნს ინსულტამდე, მართალია, მძიმე პირობებში, მაგრამ წერაქვში მივუბრუნდი – ვწერდი და ფრაგმენტებს ოჯახის წევრებს ვუკითხავდი. რომანის მეორე ნაწილში ჯეგე ხალდანის ფენომენური შურისძიების მიზეზთა მიზეზებია აღწერილი. შეუპოვარი სვანი, ჯეგე ხალდანი დავუპირისპირე ვარლამ არავიძეს. ჯეგე ხალდანი ყოველთვის იქ გაჩნდება, სადაც ვარლამ არავიძე ითარეშებს: გაჩნდება მის მოსასპობად... რამდენი ვარლამიც იქნება, იმდენი ჯეგე დაიბადება. „შურისძიება სამართლიანობის განვითარებული ინსტინქტია“ – ეს სიტყვები საკმარისად მიმაჩნია ჩემი პერსონაჟის გასამართლებლად. წლობით ჩემმა ავადმყოფობამ ისე განაპირობა, რომ შვილიშვილი ჩამოყალიბდა ჩემი ჩანაფიქრების აღმსრულებლად, რამაც შეგვაძლებინა აფთრების მეორე ნაწილზე ერთად გვემუშავა. ეს მართლაც გააფთრებული რომანია და გულდამშვიდებული ვარ, რომ მისი დასრულება შევძელი. (ავტორის წინასიტყვაობიდან)
- ყდა
- თავფურცელი
- საკვირველია, სიყვარული ვარლამ არავიძესაც რომ შეუძლია
- საოცრებაა, მაგრამ სიბრალულის გრძნობა ვარლამ არავიძესაც ჰქონია
- ლიარდ ლუშდღვე
- გზა ტრამალეთისკენ
- ჯეგე, „რუხი“ და „პატარა გოგო“
- დედის მკვლელი
- შავყან ხალდანი
- ჯეგე დეზერტირია
- მიხვდებიან, რომ ქრისტიანი ვარ
- სამსჯავროზე ჯვებე მოვიდა
- თანგულიას მეორე ამბოხება
- კაო ლადეღიანი
- თანგულიას მესამე ამბოხება
- თორღვა, ჯეგე და ცირა გოშუანი
- ლამპრობა ხალდეთში
- ეფროსინე და ვასასი
- ლირდეს გადარჩენა
- ისევ არავში
- სქოლიო
