ეს წიგნი დიდი და გასაოცარი ეპოქის ადამიანთა ტრაგიკულ ბედზე მოგვითხრობს.
საუბარი ეხება დისიდენტური აზროვნების ადამიანებს და იმათ, რომლებსაც არ აინტერესებდათ პოლიტიკა, მაგრამ მაინც პოლიტიკური რეპრესიების მსხვერპლნი გახდნენ.
განადგურდა დიდი ინტელექტუალური პოტენციალი და გენოფონდი. მათ შორის დიდი დანაკლისი განიცადა ქართულმა თეატრმა.
ჩემი ხანგრძლივი ცხოვრების გამოცდილებით და სუკის არქივის გაცნობით, 1955 წელს რკინიგზელების კლუბში გამართულ საჯარო სასამართლოს პროცესებზე დასწრებითა და საქართველოს ისტორიის შესწავლით დავრწმუნდი, რომ ყოველ მოკვდავში სიყვარულზე და სიძულვილზე უფრო ძლიერი ყოფილა შიშის სინდრომი, როცა საქმე სიცოცხლის გადარჩენას ეხება, ამიტომ ჩვენ იმ თაობების მსაჯულებად ვერ გამოვდგებით.
ვასილ კიკნაძე
- ყდა
- თავფურცელი
- მკითხველს
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
- * * *
