„მე თითქმის არ ვიცნობ ქართულ ლიტერატურას, მაგრამ ვიცი, რომ შეუძლებელია ზურგზე დადო კარგი პოეტი. ზაზა კოშკაძის ლექსები ისე ხტებიან ფურცლებიდან, როგორც ადგილიდან, სადაც ღამის არსებები ცუდად განათებულ ქუჩებში დაძრწიან. სადაც სხეულები გაშმაგებული ცახცახებენ ჭუჭყიან თეთრეულში, სადაც გამარჯვებულები დაუკმაყოფილებელი და ოფლიანები არიან, დამარცხებულები კი - მკვდრები, სადაც ურბანული ოცნებები დღის მკრთალი სინათლის გამოჩენისთანავე იწრიტებიან და თავისუფლება არახელსაყრელ გარიგებებს დებს სასოწარკვეთასთან. ზაზა ის ავტორია, რომელსაც თვალი არ უნდა მოაშორო. მისი ლექსები ზეიმობენ სიცოცხლეს და ლანძღავენ მას, კერუაკის და ბუკოვსკის სულები მის კისერთან სუნთქავენ, რომ ეს „მამაცი, ახალი მსოფლიო“ დაიპყროს“. - უელსელი მწერალი კარდიფის უნივერსიტეტის ლექტორი, რიჩარგ გვინი.
- წინასიტყვაობა
- ყველა
- შენ გიყვარს სისხლი
- დადექი ოთხზე
- მსუქანი ბოზი
- ყველაზე საზიზღარი ლექსი
- როცა შენ იხდი
- რა ცივი დღეა
- ბეღურები ჩემი კანის ქვეშ
- ვინ იფიქრებდა
- ო, ღმერთო
- სიძულვილისთვის შექმნილნი
- მე მივეცი მას
- :P
- ისინი აღარასდროს დაბრუნდებიან
- უსახლკარობა
- ღორები კონფლიქტის ზონიდან
- განტევების ვაცი
- ძვირფასო, ჩვენ შვილი გვეყოლება...
- რამდენიმე შეკითხვა ჩემთვის
- შუაღამის ცეკვა კიბოსთვის
- კატა
- კიბო
- მეილი ბოზს
- ?!
- კედლებს მიღმა
- რა საჭიროა
- კიბეებზე
- ბოდვა გახდის წინ
- წინასაარჩევნო საგალობელი
- გენიოსი
- მერე რა მოხდა
- ჩვენ გავიზრდით ძუძუებს ცამდე
- ნუ გადაყვები
- თვალები
- იავნანა
- შემომიძვერი დამპალ სხეულში
- შობა
- ბოდვა ძილისწინ
- ხელსახოცზე მიწერილი ლექსი
- ჭამის წინ
- ვეგეტონევროზი
